De ontknoping (slot)



Op de vraag hoe Martijn aan die dvd’s was gekomen wilde hij alleen maar kwijt dat hij expres een homo dvd had gedaan om ons alle drie zo op te geilen en ons willig te maken. Daarin was dus meer dan dat geslaagd. En wat Nanco en Wim aangaat hadden we nog geen sluitend idee. We zouden voorlopig doen alsof er niets gezien en gehoord was. Misschien loste de tijd vanzelf het vraagstuk op.



Deel 26:



Zondagmorgen: Het was hard werken met zijn drieën. Na een kort ontbijt molken we de koeien en maakten we de stallen in orde. Ondanks de vroegte en het harde werken was het een vrolijke boel. Er werden allemaal toespelingen gemaakt, maar er was wel één ding zeker: We wisten van elkaar wat er afgelopen nacht gebeurd was. Het was zalig zo. We hadden vannacht heerlijk geile mannenseks gehad en hadden er alle drie enorm van genoten en vanmorgen hadden we het beëindigd met een trektoetje.Voldaan zaten we een paar uur later opgefrist en wel achter de koffie. Angela was gekomen en we deden alsof er niets was gebeurd. Toen wij ons opknapten van het melken had zij al koffie gezet. Haar moeder was direct doorgegaan naar haar zus en ze hadden goed kunnen werken. Nu weer de orde van de dag. We moesten een besluit nemen. In of uit de kast. Wat deden Martijn en Angela. Wat wilden wij.



‘Nou broeders, wat hebben jullie besloten.’



Arend lachte van oor tot oor. ‘Eén voor allen en allen voor één. Dus wij passen ons helemaal bij jullie aan. Wanneer jullie uit het bed komen, gaan wij uit de kast. Blijven jullie in bed, dan blijven wij nog in de kast. En hij had zelf de grootste lol om zijn woordspeling.



Martijn had het ook niet meer: ‘Nou, wij hadden hetzelfde besloten.’



‘Hieruit concluderend,’ zei Angela, ‘zijn we nog niets opgeschoten.’



‘Laten we de boel eens op een rijtje zetten. Wat zijn de voor en nadelen. Dan kunnen we gemakkelijker tot een besluit komen.’ Ik pakte pen en 4 vel papier vouwde die in tweeën en iedereen kreeg de opdracht in steekwoorden aan de ene kant de voordelen en aan de andere kant de nadelen te zetten. 5 minuten en dan verzamelen.



‘Ja meneer de schoolmeester,’ zei Martijn, ‘maar je hebt gelijk. Vijf minuten.’



Na vijf minuten kwamen we allemaal tot de conclusie dat de rij voordelen veel langer was dan de rij nadelen en dat die nadelen niet onoverkomelijk waren.



‘Dus wij komen uit het bed en jullie uit de kast.’ zei Martijn met een grijns naar ons.



‘Maar voor jullie is het moeilijker dan voor ons.’ zei Angela opeens heel serieus. ‘En als jullie willen dat we het nog een tijdje geheim houden doen we dat. Dan zeggen wij ook nog even niets.’



‘Dat is heel lief van je Angela, maar kijk eens naar de voordelen die er zijn. Vergeet niet dat we dan geen verstoppertje meer hoeven te spelen en dat is heel fijn. Ik kan Jan dan knuffelen, zijn hand beetpakken, samen ons even terug trekken om samen te zijn. Gewoon laten merken hoe veel ik van hem houd. En het alternatief is toneel spelen en daar ben ik toch al niet zo’n ster in. En wat mijn ouders aangaat en ook Jan zijn ouders ben ik helemaal niet bang voor. Die houden van ons zoals we zijn.’



‘Ook pa?’



‘Ja Martijn, ook pa, ik weet dat die een stukje van zichzelf van vroeger heeft terug gevonden en dat die niet meer met teksten e.d. gaat gooien. Je hebt ook gemerkt dat hij heel veel van ons houdt.’



‘Nu, dan plan de campagne: Hoe pakken we dit aan.’ en Martijn kijkt de kring rond. ‘Of moeten we dat ook gaan opschrijven,’ grinnikte hij terwijl hij mij aankeek.



‘Ik zou het fijn vinden als mijn ouders er ook bij waren,’ zei ik. ‘We hebben de laatste tijd zoveel samen meegemaakt dat ik het fijn vind wanneer zij er ook zijn.’



Angela keek de kring rond: ‘Ik wil Martijn dan meenemen naar mijn moeder, die is terug gegaan naar mijn tante en mijn zusje is daar ook. Maar nog niet nu. Ik stel voor dat we het eerst vertellen hier in de huiselijke kring en dat we het naar buiten nog even voor ons houden. We zijn druk met onze examens. Iedereen weet dat ik hier logeer dus vinden ze het niet gek dat wij gevieren veel met elkaar omgaan. Van jullie drie helemaal al niet, want ze weten niet beter. Martijn en ik blijven gewoon dan net als anders bij elkaar zitten, alleen zal het dan moeilijk worden om geen kusjes te stelen.’



‘Dat vind ik een goed plan en mochten ze dan wel iets merken, als onze ouders het van ons weten maakt me dat niet uit. Ik zou het wel erg vonden als ze het via de tam tam zouden horen.’ zei Arend. ‘En ik weet zeker wanneer wij uitleggen waarom we op dit moment geheimhouding belangrijk vinden dat ze dat allen zullen begrijpen.’



Zo gezegd , zo gedaan. Ik nodigde mijn ouders uit met een smoes dat dat een verrassing was voor de ouders van Martijn en Arend thuis wanneer die zouden komen na hun vrije weekend. Mijn moeder was enthousiast en had nog ingrediënten voor een appeltaart die ze direct in de oven ging zetten. We zouden er een feestavond van maken. Dat hadden we allemaal wel verdiend. Ze vroeg me wel of dat misschien iets te maken had met de verhouding van Martijn en Angela. Ik zei dat ze dat wel zou horen, maar dat ze ook zou horen dat haar zoon een vriendje had maakte ze geen toespelingen op. Tijdens het melken zou zij koffie gaan zetten en mijn vader zou zorgen dat we genoeg stoelen in de keuken hadden staan want we gingen zoals gewoonlijk rond de tafel zitten. Arends ouders zouden samen met Wim na het melken thuiskomen. Wim en Nanco waren vanmiddag al naar tante Simone gegaan om haar op te halen.



’s Middags brachten we grotendeels van de tijd door met studeren en het maken van de weekplanning. Dan was dat klaar en waren we daar vanavond van verschoond. Later in de middag alle vier de stal in. We molken snel af. Er werd niet veel gepraat en ieder was met zijn/haar taak bezig. Na het melken gingen we ons douchen en omkleden. Allemaal rap rap. Op onze slaapkamer konden we het natuurlijk niet laten om elkaar innig te kussen en onze palen schoten weer de lucht in. We hoorden giechelen op Martijns kamer en we konden wel nagaan dat die twee hetzelfde deden. Heerlijk om dat straks allemaal te kunnen vertellen aan de mensen die ons allemaal zo lief waren.Arend schoot met zijn mond naar beneden en nam even mijn pik in de mond. Ik kreunde.



‘Nu niet,’ zei ik, ’ik wil je vannacht weer neuken, net zo fel als jij je broer onderhanden hebt gehad. Je zal ervan lusten en ik zal je goed doorneuken en je een flinke lading geven.’



Hij stond op en keek me smoor verliefd en geil aan.



‘Heerlijk, Ik kan niet wachten……..’ Hij pakte mij bij mijn billen en drukte me tegen zich aan. ‘Hoe ga jij dan zo uitleggen als we met twee dikke palen beneden komen?’



‘Gewoon even niet aan denken. Ga je tanden maar poetsen dan zakt het vanzelf af.’



‘Jongelui, koffie,’ riep mijn moeder vanuit de keuken.



‘Nog even tanden poetsen dan komen we er aan,’ riep ik terug.



Arend en ik stonden gebukt onze tanden te poetsen toen Martijn binnen kwam.



‘Ik ga vast naar beneden,’ riep Angela.



‘Heb je ook last van een stijve,’ zei Arend met zijn mond vol tandpasta en naar de dikke bobbel in de broek van zijn broer wijzend.



‘Ja , of jullie ook al. Wie gaat er nu op dit tijdstip tanden poetsen.’



Wij zagen met z’n drieén de belachelijkheid van de situatie en en proesten het uit van het lachen. Dat had één groot voordeel. Onze jonge heren zakten wee terug naar normale proporties en we konden ze naar beneden leggen om zo de boel goed in de hand te houden.



Martijn deed zijn hand omhoog: ‘Kop op kerels, één voor allen en allen voor één.’



En zo gingen we naar beneden. Tegelijkertijd hoorden we de auto aankomen en we liepen naar buiten. Daar waren pa, ma en Wim. Na een innige begroeting ging het gezelschap naar binnen.



Mijn moeder stond ze met een glunderend gezicht op te wachten.



‘Wat doen jullie hier? En ik ruik appeltaart. Is er wat te vieren.’



‘Ja,’ zei Martijn en we keken verschrikt aan of hij het nu zo abrupt zou zeggen, ‘We zijn het weekend goed doorgekomen en hebben onze plichten zo goed gedaan dat Ria dat wilde vieren door jullie te verwelkomen met een appeltaart.’



‘Jullie zien er ontspannen uit. Dat uitje hadden jullie ook wel verdiend en wat enorm tof dat die kerels, met behulp natuurlijk van Angela, het bedrijf zo goed gerund hebben.’



‘Ik ben trots op jullie allemaal en ik kan niet wachten om even de ronde te doen want ik heb al mijn loeiende vriendinnen wel gemist.’ Pa glunderde van oor tot oor. Wat zag die er ontspannen uit. Hij was bij de kapper gewest en Wim had zijn kleding ook weer even geupdate.Arend viel het meteen op en kon niet nalaten om hem te overladen met complimenten. Maar de op merking van hem: ‘Of moesten jullie weer een fotosessie maken,’ mondde uit in een enorme lachsalvo. Wim haakte daarop in.‘Het zou helemaal niet gek zijn jullie eens voor te stellen aan die makkers.

Wanneer je door de screening komt is het leuk bijverdienen. Vooral wanneer jullie gaan studeren.’



Wij beaamden dat en Wim zou het verder uitzoeken. Maar nu eerst koffie. Na de koffie en appeltaart vroeg Martijn even het woord.



‘Er is dit weekend heel veel gebeurd. We hebben niet alleen op de boerderij gepast, maar ook op elkaar. En Jan en Arend heel goed op mij.’ Met een knipoog onze richting op.



Je zag iedereen vergenoegd naar hem kijken. Ze hadden ook niet anders verwacht. Dat vertrouwen was er voor de volle 100%. Daarom hadden ze ook allemaal zo van hun vrije dagen kunnen genieten.



Maar Martijn ging door.‘Jullie wisten al dat Angela en ik goed met elkaar op konden schieten. Maar tot meer dan een gewone vriendschap was het verder niet gekomen. Door de problemen waarmee ze thuis geconfronteerd werd heeft ze mij steeds op een bepaalde afstand gehouden. Ik baalde daar wel van, omdat ik dacht dat het aan mij lag. We weten dat dat anders is en er is wat dat aangaat mede door jullie hulp en steun veel gebeurd. Daarvoor willen wij jullie bedanken en daarvoor wilden wij ook graag dat Jan zijn ouders er waren. Maar dat is nog niet alles. Dit was eigenlijk de inleiding. Wat het gevolg is dat Angela en ik gister naar de pastorie zijn geweest.’



Het werd doodstil in de kamer. Ogen gingen van Martijn naar Angela en weer terug.



‘Daar heeft Angela wat dat aangaat voorgoed een punt achter het verleden gezet. Maar dat heeft voor mij wel gevolgen.’



Wat kon die Martijn het mooi opbouwen. Iedereen zat te kijken is nu wel of nu niet wat geworden. Dat was duidelijk aan alle blikken te zien.



“Daarom wil ik jullie mijn vriendin Angela voorstellen.’



‘Met andere woorden,’ ging Angela verder. ‘We hebben verkering en Martijn is mijn vriend en ik ben heel trots op hem dat zo veel geduld en begrip heeft gehad.’



Er klonk een luid applaus en de felicitaties waren door allen welgemeend. Iedereen praatte door elkaar maar Martijn vroeg weer even om stilte.



‘Maar zoals jullie weten heb ik een tweelingbroer.’ Iedereen knikte als vanzelfsprekend. ‘En die heeft jullie ook wat te vertellen.’



Nu waren alle blikken op Arend gericht en hij kreeg een vuurrood hoofd. Hij keek Martijn aan en daarna naar zijn ouders, mijn ouders en Wim. Het werd weer heel stil. Martijn gaf hem een knikje en Arend begon.



‘Zoals jullie weten lopen de levens van Martijn en mij heel vaak synchroon. Ook nu. Alleen toch iets anders. Ik heb ook verkering. We hadden het een tijdje voor ons willen houden, want om zekerheid te hebben gaat daar wel een tijdje over heen. Je moet elkaar wat beter leren kennen en je moet weten of je wel bij elkaar past.’



Arend was even stil en keek de kring rond. Je kon een speld horen vallen. Arend ging verder en er was een lichte trilling van spanning in zijn stem.



‘Maar dat was bij mij of eigenlijk ons niet zo. Wij kenden elkaar al heel lang, bijna ons hele leven, alleen wij hadden een ander probleem.’



De spanning was nu echt te snijden. Het hart

bonkte in mijn keel en mijn handen trilden. Ik hoorde de emotie in zijn stem, die altijd zo zelfverzekerde Arend. En het ging in een flits. Hier liet ik hem niet alleen voor gaan. Wij waren samen en we zouden het ook samen doen. Ik stond op en pakte hem bij de hand.



‘Dat probleem ben ik. Ik ben een jongen en Arend ook. En wij zijn verliefd op elkaar geworden. En om dat te ontdekken en te aanvaarden is niet makkelijk. Voor ons maakt het niets uit. Ik ben stapelgek op die blonde krullenkop, maar we zullen moeten opboksen tegen bepaalde zienswijzen die mensen daarover hebben.’



‘Maar die strijd gaan we aan en die winnen we.’ Zei Arend er met een luide vastberaden stem achteraan. Het bleef stil en wij keken de kring rond.



Arends vader was de eerste die de antwoordde: ‘Ik ben trots op jullie jongens om open en eerlijk voor je gevoel uit te komen. Strijd hoef je hier niet te verwachten. Wij zullen jullie steunen allemaal. Ik ben trots dat ik zo’n schoonzoon erbij krijg. Wat een cadeau en dat op één avond. Een schoonzoon en een schoondochter in één klap.’



‘Ja en voordat we gaan kussen en zo wil ik nog graag een ding zeggen,’ mijn moeder stond op en keek Arend en mij met lieve begripvolle ogen aan.



’Jan, papa en ik hebben de laatste weken vaker gedacht dat jullie meer hadden dan alleen maar gewone vriendschap. Vooral na mijn totaal verkeerde opmerking over meisjes en jou reactie daarom ben ik anders naar je gaan kijken. Papa en ik hebben het ook samen besproken en we hebben je vanaf toen goed in de gaten gehouden. Mocht je met jezelf in de problemen komen zouden we direct ingrijpen. Maar we zagen vanaf toen hoe jij en Arend anders met elkaar omgingen dan met Martijn. Kleine dingen, maar jongen, voor je moeder houd je nu eenmaal niet veel verborgen. Ook heb ik hier samen met Marieke over gesproken, vooral omdat we natuurlijk de laatste weken allemaal van dat soort gesprekken hadden.



Wim was aan jullie gedrag ook wat opgevallen. We waren het er allemaal over eens dat jullie er zelf mee moesten komen op jullie eigen tijd. We hebben alleen de kat op het spek gebonden om jullie samen te laten slapen. We wilden natuurlijk het proces wel een beetje beïnvloeden. Positief hoor. En het was natuurlijk voor de gehele situatie een prachtige oplossing. In onze ogen kon dat alleen maar winnaars opleveren.



‘Dus jullie wisten allemaal…….’ stamelde Arend. ‘En waren nog wel zo voorzichtig.’



‘Nou, nou,’ zei Wim, ‘voor leken misschien, maar vergeet niet dat je hier met een aantal beroeps hebt te maken. Ik heb jullie twee keer betrapt achter de tank en verder heb ik mijn ogen en oren toch echt niet in mijn zak zitten. Maar mannen, er is goed mee te leven. Ik ben nooit anders geweest. Heel moeilijk heb ik het er mee gehad, maar de vriendschap van jullie vader heeft me er door heen geholpen. En zie hier: Een gelukkig man.’



Er werd geapplaudisseerd en gekust, omhelsd en gelachen. De avond kon niet meer kapot.



Wim en Nanco deden een rondje stallen. En daar waar niemand het zag stonden................




LOGIN om de rest van het verhaal te lezen...........

LOGIN

Deze foto's komen uit de fotoserie Hot_Dads_and_Sons - klik op de foto's voor meer geile foto's uit deze serie!