Kun je als homo nog ongehinderd hand in hand lopen in Arnhem? ‘Ik mijd plekken’

door: sportingact

Hand in hand lopen? Niet in Park Presikhaaf, aan de Rijnkade of het Musispark. Arnhem voelt voor homo’s lang niet overal veilig. ,,Mijn vriend is echt bang.”
Park Presikhaaf, een maandagavond. Een groepje van zes, zeven jongens zit op een bankje. Twee mannen lopen voorbij (‘niet hand in hand’). Een van de jongeren roept: ‘Gay!’ Daarna nog maar een keer: ‘Gay! Vuile homo!’

Er ontstaat een discussie. De sfeer wordt grimmiger: ‘We slaan je tanden uit je bek’.

Dit is geen fictief voorbeeld. Een dertiger uit Arnhem deelde zijn ervaringen onlangs met De Gelderlander. ,,Ik voelde me onveilig. Mijn vriend is echt bang.” Dit incident stond volgens hem niet op zich. Ook in het Musispark voelt hij zich niet prettig, langs de Rijnkade evenmin. ,,Die plekken mijd ik.”

De man wil anoniem blijven (naam bij de redactie bekend), maar voegde er wel aan toe dat hij en zijn partner veel vaker homohaat ervaren in Arnhem. Méér dan twintig jaar geleden, toen hij naar de Rijnstad verhuisde. ,,Hier kon en mocht alles. Het was geweldig. Maar in die tijd heb ik Arnhem zien verpauperen. Het lijkt steeds erger te worden. Ik ga niet meer zo graag naar de stad.” Sterker: de Arnhemmer overweegt zelfs te vertrekken.

Is het inderdaad zo slecht gesteld met de tolerantie en acceptatie van homo’s in de provinciehoofdstad? Afgelopen voorjaar stelden onderzoekers van de Nijmeegse Radboud Universiteit dat het bergafwaarts ging. Arnhem, de opdrachtgever van het onderzoek, scoorde lager dan de rest van Gelderland als het gaat om acceptatie van de lhbtiq+-gemeenschap op specifieke plekken scholen, bij sportverenigingen en geloofsgemeenschappen.

Uit het onderzoek blijkt dat 45 procent van de 152 ondervraagde personen uit de regenbooggemeenschap in Arnhem zich soms tot vaak onveilig voelt in Arnhem. Bij niet-cisgender personen (dat zijn mensen die zich anders definiëren dan het geslacht waarmee ze geboren zijn) is dat zelfs 65 procent.

Op straat en in de eigen wijk en buurt is de gemeenschap zich een stuk onveiliger gaan voelen. Het veiligheidsgevoel is in twee jaar tijd met (bijna) 20 procentpunten gedaald; concrete cijfers ontbreken.

Ricardo Brouwer van COC Midden-Gelderland herkent veel in het verhaal van de Arnhemmer. Zijn belangenvereniging krijgt soortgelijke meldingen over Arnhem. Die komen vooral uit de buitenwijken. ,,We denken als Nederland dat we een soort koploper zijn op het gebied van acceptatie en tolerantie, maar dat zijn we allang niet meer. Het stagneert, het loopt vast.”

Hij vindt het een ‘zorgwekkende’ ontwikkeling. Maar waar gaat het dan mis? De Arnhemse dertiger wijst, naar eigen zeggen met tegenzin, op de veranderende bevolkingssamenstelling. ,,Het is altijd een bepaalde doelgroep die dit doet. Ik kan er wel omheen draaien, maar dat zijn de feiten. Gaat het mis in de opvoeding? Geven we hun ouders ook voorlichting dat je normen en waarden hier te respecteren hebt?”

Brouwer zou zo ver, wijzen op de multiculturele samenleving, niet willen gaan. ,,Ik ben ook weleens uitgescholden in Arnhem, óók door witte Nederlanders. Ik krijg veel ook veel haatberichten, óók uit alle achtergronden. Ik wil niet met de beschuldigende vinger die kant op wijzen. Dit, homohaat, zit in alle lagen en alle groepen van de bevolking.”

Arold Dingemans, eigenaar van een (gay)sauna in het centrum van Arnhem, vindt dat de gayscene ook naar zichzelf moet kijken. Of eigenlijk: de lhbtiq+-gemeenschap. ,,Hetero’s worden moe van ons gedram. Dat is ook wat ik de gayscene probeer mee te geven. Wij komen steeds met andere letters en identiteiten en dan verwachten we dat de massa zich wel even aan ons blijft aanpassen.”

Dingemans stelt dat het alleen maar averechts werkt. ,,We raken zelfs kwijt wat eerder is opgebouwd als het gaat om acceptatie en tolerantie. Dat dwingende wekt irritatie op. Woke is schadelijker voor de gayscene dan wij zelf denken. Ik ken genoeg homo’s die ook hartstikke moe worden van al die extra letters.”

Aan de andere kant zegt ook Dingemans, net als veel van zijn klanten, zich onveiliger te voelen in de Arnhemse straten. ,,Ja, dat voel ik ook. De tolerantie is minder hoog dan twintig jaar geleden. De maatschappij is rechtser geworden. Conservatiever. Preutser. Waar ik in 1999, 2000 overal hand in hand liep, zou ik dat nu niet snel meer doen.”

Foto's: Archief sportingact

[Bron: ad.nl]