De Faker

Soms, als ik me verveel en het slechte weer me verhinderd om naar buiten te gaan, wil ik wel eens inloggen op een gaychatbox. Meestal heb ik het dan na een kwartiertje of zo wel gezien (te weinig reacties) en grijp dan terug naar een spannend boek of iets anders. Maar eind januari trof ik op de chatbox een jongen waarmee het leuk was om mee te kletsen. Het klikte tussen ons twee. Al had ik wel het vermoeden dat hij veel ouder was dan hij zich voordeed. Maar goed, ik chat met alle leeftijden en als er dan iemand is die een rol wil spelen, dan speel ik wel mee. Het gaat erom dat het geen eenzijdige conversatie wordt, want dan is er de lol er voor mij snel van af. Zover ik nog weethad hij een summierCV en geen woonplaats opgegeven, maar gaande het chatten werd me toch duidelijk dat hij uit het oosten van ons land moest komen. Aan het einde van onze chatsessie liet ik hem weten dat ik van zijn gezelschap had genoten en hoopte hem nog weer eens in de chatbox aan te treffen.

Een week later logde ik toevallig weer in op de chatbox. Was door de lijst met aanwezigen gescrold maar niets tegen gekomen dat mijn aandacht trok en had daarom nog een andere site geopend om wat nieuwsberichten te lezen. Omdat ik zelf niet actief bezig was op de chatbox kwamen er ook nauwelijks reacties. Na een tijdje hoorde ik aan de toeter op de achtergrond dat er toch iemand op mijn profiel had gereageerd. Het was een jongeman die zich Arne noemde. Het bleek al gauw dat dit dezelfde persoon was waarmee ik een week eerder had gechat. Al had hij toen een ander alias opgegeven. Hij liet weten dat hij nu onder zijn echte naam had ingelogd en speciaal naar mij op zoek was geweest. Dat was natuurlijk leuk om te horen, maar ik vertrouwde het nog voor geen meter. Het gesprek verliep weer gezellig en ging aanvankelijk onder andere over de koksopleiding die hij volgde en over een gebeurtenis dat indie dagen het nieuws beheerste. Toch niet de doorsnee onderwerpen die op dit soort websites aan de orde komen. Gaande onze chat vroeg Arne me om wat te vertellen over mijn relaties met andere jongens. Zelf gaf hij aan dat hij nog geen vriendje had gehad, maar omdat ik hem daarmee niet zo gemakkelijk mee wilde laten wegkomen, vroeg ik hem om dan tenminste eens te schrijven waarover hij dan het liefst fantaseerde en hoe hij zich dat voorstelde. Arne liet weten dat hij wel eenseen andere jongen wilde pijpen en zelf gepijpt wilde worden. Het rare is dat ons gesprek, ondanks dat ikeen sterk vermoeden had met een faker te doen te hebben, me toch opwond.

Sindsdien logde ik wat vaker in op de chatbox. Eigenlijk alleen voor Arne. Hield mijn CV bewust vaag en ging dan, totdat hij reageerde, wat rondneuzen op andere sites of huiswerk maken. Andere reacties poeierde ik netjes af. Op een avond verrasteArne me met een foto. Zo maar ineens, onaangekondigd. Die foto had ik gedownload en heb iknu voor me. Het is een op zich mooie foto van een normale jongen met krullend haar die met een serieus gezicht recht de camera in kijkt. Niet onaardig. Ergens genomen in een achtertuintje van een volkswijk met oud schuurtje op de achtergrond. Misschien wel een selfie gemaakt met zelfontspanner. Hoe zal ik hem verder omschrijven? Het leek me niet direct de meest populairste jongen van de klas maar eerder een stil en rustig type. En dat deed me ook twijfelen; want als Arne werkelijk een faker was, dan zou hij toch makkelijk een foto van een hartstikke knappe jongen kunnen vinden ergens op het internet. Of speelde hij zijn rol juist heel goed? Ik stuurde nog geen foto terug maar reageerde wel leuk en verrast op zijn foto. Terwijl onze chat verder ging zocht ik ondertussen stiekem met Google Afbeeldingen of ik dezelfde foto ook ergens op het internet kon vinden. Uiteraard kwam Google met tientallen visueel vergelijkbare afbeeldingen, maar deze foto zat er niet bij. Ook niet van een gespiegelde kopie. Aan het eind van onze chat die avond stuurde ik hem daarom, bij het afscheid nemen, alsnog een foto van mezelf. Een strandfoto van vorig jaar waarop ik sta met ontbloot bovenlichaam en lach naar de fotograaf. Ik vond het toen zelf een van de mooiste foto’s die ik van mezelf had. Na het sturen van de foto was ik direct uitgelogd zonder zijn reactie af te wachten. Te verlegen zullen we maar zeggen.

De keer daarop reageerde Arne heel leuk;hij vond me geweldig. Daarom stuurde ik hem nog een andere, meer alledaagse, foto waarop ik niet zongebruind straal. Een foto die wellicht beter toont hoe ik er in het dagelijks leven uit zie. Maar ik stuurde die foto ook om hem uit te lokken om ook een tweede foto van dezelfde jongen met krullend haar te sturen zodat de mogelijkheid dat hij ergens een losse foto van het internet had geplukt, werd uitgesloten. Je zou kunnen zeggen dat dit plannetje lukte, want Arne stuurde geen tweede foto wat mijn wantrouwen alleen maar versterkte. De twijfel bleef. Arne ging ook niet op mijn (plagerig) verzoek om elkaar eens te ontmoeten. Er was steeds wel een reden voor te vinden. De afstand te groot, geen tijd, hij woonde nog bij zijn ouders thuis die nog van niets wisten… enzovoort. En na verloop van tijd kwam er nog een reden bij: Arne had een stofallergie. Als hij ergens op bezoek ging moest dat huis vooraf heel netjes schoon gemaakt worden. Dat leek me ook al weer een verdachte combinatie voor iemand die kok wil worden en met meel moet werken. Maar goed. Ik deed die verzoeken eigenlijk ook alleen om het hem een beetje moeilijk te maken in zijn rol en om hem op een verhullende manier te laten weten dat ik wel in de gaten had hoe de vork aan de steel zat. Bovendien, we wonen inderdaad niet direct dicht bij elkaar in de buurt. Het spreekt vanzelf dat ook ik weinig zin had om voor de grap naar het oosten van ons land te reizen voor een ontmoeting met een jongen die dan toch niet komt opdagen. Ik besloot om het maar bij chatten te houden. Wel veranderde de interval waarop we elkaar troffen op de chatbox langzaam van een bijna dagelijks naar een wekelijks karakter.

Arne en ik hebben eenzelfde hobby waarvoor je in speciale sporthallen moet zijn. Om zijn privacy te beschermen zal ik daarover niet te veel vertellen. Zowel in Nijmegen als in Eindhoven is zo’n sporthal, en ik had Arne laten weten dat ik op een zaterdag, min of meer toevallig, samen met twee vrienden, naar de sporthal in Nijmegen zou komen en dat het misschien een mooie gelegenheid zou zijn om elkaar daar even in levende lijven te ontmoeten. Arne deed al meteen moeilijk, maar zou bekijken of hij ’s morgens iets kon regelen met zijn weekendbaantje. Ik had er daarom niet op gerekend, maar die zaterdagochtend even na 10. 00uur stond er plotseling een jongen achter me die een hand kwam geven. Ik herkende hem van de foto al had hij nu korter haar. De Arne bestond dus echt en bleek bovendien nog heel aardig al was hij wel een beetje schuchter. Ik stelde hem voor aan mijn sportvrienden met een smoesje dat hij een neefje uit Nijmegen was en omdat Arne zijn sportspullen had meegebracht vormde we samen een duo. We hadden lol samen. We sporten tot na het middaguur toen wij gingen pauzeren en Arne ons moest verlaten. Bij het afscheid nemen in het kleedlokaal, waar we alleen waren, had ik Arne spontaan bedankt met een zoentjevoor zijn komst naar de sporthal. Arne was er zichtbaar door ontdaan. Zo schattig. Die avond stuurde ik hem, via het e-mailadres dat ik had gekregen, een paar foto’s die ’s morgens van ons waren gemaakt.

Arne en ik verschillen in leeftijd minstens 4 jaar. Maar ook op andere terreinen zijn de verschillen groot. Zo had ik op zijn leeftijd allang mijn coming-out en eerste serieuze vriendje gehad. En nu we elkaar ontmoet hadden begon ik toch de belangstelling in hem een beetje te verliezen. In je fantasie stel je iemand soms iets anders voor dan de werkelijkheid je voorschotelt. Al hoeft dat laatste niet minder te zijn. Ik begon de chatbox weer vaker te mijden. Al had dat wellicht ook te maken met andere drukke werkzaamheden, dat ik tijdens het uitgaan een nieuwe vriend had ontmoet en dat het mooie weer was aangebroken.

Wel kreeg ik af en toe een email van Arne met soms een leuke bijlage. Het was vooral aan hem te danken dat we contact hielden. Dan schreef ik uiteraard terug. Onlangs liet Arne weten dat hij met zijn schoolklas op een vrijdag naar een congres in de buurt van Eindhoven zou komen en me daarna zou willen bezoeken als dat mogelijk was. Voor zover ik me kan herinneren had ik hem mijn adres nooit verteld, maar waarschijnlijk heeft hij dat op social media gevonden. Ik had Arne in het begin eens aangeboden om hem wat van het Eindhovens uitgaansleven te laten zien. Nu vroeg hij of dat aanbod nog steeds gold. En hij bood zelfs aan om voor mij en mijn vriend te koken.

De dagen voor zijn bezoek had ik mijn gehele appartement grondig gepoest. Echt elk onderdeel had ik met een nat doekje afgenomen. Alle gordijnen en het hele bankstel met de stofzuiger schoon gemaakt. Alle lamellen van de Luxaflex in de woonkamer een voor een afgestoft. Ik was er in totaal dagen mee bezig geweest. En dat voor een bezoekje dat misschien een paar uurtjes zou gaan duren. Ook had hij mij een lijst met levensmiddelen gestuurd voor drie personen die ik moest inslaan met sommige ingrediënten waarvan ik nog nooit had gehoord. Omdat ik wist dat mijn vriend die vrijdag niet zou mee-eten en ons misschien pas later die avond zou ontmoeten, had ik zelf de hoeveelheden alvast maar wat naar beneden aangepast. Toen Arne die vrijdagnamiddag bij me voor de deur stond bleek hij een grote weekendtas bij zich te hebben. Hij was al laat omdat hij zich had verlopen in de stad. Arne liet bijna onmiddellijk weten dat hij kon blijven slapen als we dat goed vonden. Zijn ouders zouden hem niet thuis verwachten. De laatste trein vertrok namelijk ’s nachts al om half een en de eerste op zaterdagochtend pas om 6 uur. Dat kwam even als een verassing en had een probleem kunnen zijn. Ik heb namelijk wel een logeerkamertje, maar die staat vol dozen, boeken en kasten bedekt met stof. En dat kamertje was natuurlijk niet schoon gemaakt. Gelukkig had ik mijn slaapkamer welgestofzuigd en goed gelucht. Dus daar kon hij altijd terecht. Ik nam me voor om eerst maar eens af te wachten hoe e. e. a. ontwikkelen. Als mijn vriend nog zou komen dan konden wij nog altijd bekijken wie er naar de logeerkamer of naar de bank kon verhuizen.

Terwijl Arne in de keuken bezig was had ik het beddengoed verschoond en allerlei seksspeeltjes snel uit het nachtkasje gehaald en op het logeerkamertje verstopt. Daarna de eettafel zo romantisch mogelijk gedekt met kaarsen en een

rustig achtergrond muziekje uitgekozen. Gelukkig lag er ook nog een flesje wijn van de Gall en Gall in voorraad. Het idee was geweest om met z’n drieën naar de bioscoop te gaan, maar daarvoor was het al veel te laat toen we eindelijk de afwas hadden gedaan. Achter het aanrecht hadden we dicht tegen elkaar gestaan en op een gegeven moment stond ik achter hem met mijn beiden handen in zijn middel. Met een zoen in zijn hals had ik hem bedankt voor het heerlijk koken. Arne had die avond onafgebroken een brede glimlach op zijn gezicht gehad. Het was al donker buiten toen ik Arne achterop mijn fiets enkele plekjes in Eindhoven liet zien waar ik wel eens op stap ga. Met als afsluiter een bezoek aan het Pallaz, eengay bar-dancingaan de Stratumsedijk waarvan ik had ingeschat dat hij het wel leuk zou vinden. We troffen er enkele kennissen van me waaraan ik Arne weer voorstelde als mijn neefje uit Nijmegen. We dronken en danste tot in de late uurtjes. Midden in de nacht slingerde we lichtelijk aangeschoten enlachend op de fiets terug naar mijn appartement. Lachend, maar wel gespannen. Natuurlijk was ikniet vergeten wat zijn liefste wens was geweest toen we elkaar leerde kennen op de chatbox. Mijn vriend was niet komen opdagen en Arne en ik hadden niets afgesproken over het samen slapen en wist dan ook niet hoe hij daar over dacht. Mij leek dat wel voor de hand liggend. Arne was in een jolige bui, we waren allebei een beetje dronken en ik nam me voor ik om een serieuze poging te ondernemen om zijn wens uit te laten komen. Eenmaal binnen in mijn appartement zette ik hem in het halletje tegen de muur om hen eens goed te zoenen. Nou was pay-back time voor alle moeite die ik voor zijn bezoek had gedaan. Arne onderging het zonder tegenstribbelen. Met gesterkte armen langs zijn lijf liet hij zich gewillig betasten.

Aan de hand trok ik Arne zwijgend mee naar mijn slaapkamer waar ik hem, nadat ik de gordijnen had dicht gedaan, in het halfduister afwisselend zoende en zijn kledingstukken één voor één begon uit te trekken totdathij slechts gekleed in zijn lange broek voor me stond. Ik stond net op het punt om zijn ceintuur los te gespen toen hij zich verontschuldigde; hij moest even naar het toilet. Dat kan natuurlijk gebeuren na een nachtje stappen. Dus daar stond ik in mijn slaapkamer te wachten met een harde pik in mijn broek en twijfelde of ik achter hem aan zou gaan naar de badkamer. Ik zou het leuk gevonden hebben als we elkaar als een cadeautje hadden kunnen uitpakken, maar begon toch alvast met uitkleden en luisterde ondertussen naar hoe hij netjes zijn handen waste. Hij nam zich uitgebreid de tijd en bleef naar mijn gevoel erg lang weg.................




LOGIN om de rest van het verhaal te lezen...........

LOGIN

Bescherm jezelf en andere ALTIJD tegen SOA's en HIV. Gebruik een goedgekeurd condoom en voldoende glijmiddel! VRIJ VEILIG, dan kun je er nog lang van genieten.

Deze foto's komen uit de fotoserie Hot_Dads_and_Sons - klik op de foto's voor meer geile foto's uit deze serie!