De lingeriewinkel

Mijn buurvrouw is een beste meid, maar ze is nogal chaotisch. Rond half vijf klopte ze op de deur van mijn appartement. Je moet me helpen, zei ze ademloos toen ik opendeed. Ik heb onverwacht een zakelijke afspraak en er is niemand om op te winkel te letten. Die zakelijke afspraak was een nieuw vriendje, vermoedde ik. De winkel is haar lingeriezaak, om de hoek van het gebouw waar ik woon. Waarschijnlijk keek ik niet erg enthousiast. Je hebt vaak genoeg gezegd dat ik de winkel niet zomaar kan sluiten, hijgde ze met blosjes op haar wangen. Dat klopte. Als je een zaak runt heb je vaste openingstijden nodig. Anders staan klanten voor een dichte deur. Vooruit dan maar, zei ik zuchtend. Het was niet de eerste keer, al eerder was ik ingesprongen als de buurvrouw opeens een zakelijke afspraak had. Je bent een schat, zei ze en gaf me een sleutelbos. Wil je om zes uur ook even afsluiten? Ik ben pas laat terug. Voordat ik me kon bedenken ging ze er snel vandoor. Even later stond ik achter de toonbank te wachten op klanten. Het was rustig. Er kwam een mevrouw om een bestelde beha af te halen, twee meisjes stonden eindeloos te dubben over een nachthemdje en gingen uiteindelijk met lege handen weg, een man van middelbare leeftijd kocht vier witte, degelijke onderbroeken die in de aanbieding waren. Inmiddels was het bijna zes uur. Net toen ik naar achteren liep om een kopje koffie te zetten rinkelde de winkelbel. Een jongen van een jaar of 25 kwam binnen. Bent u nog open? vroeg hij ongerust op zijn horloge kijkend. Jazeker, zei ik, maakt u geen haast. Hij zag er wat je noemt keurig uit. Niet te groot, compact gebouwd maar goed in verhouding, frisse oogopslag, haar kortgeleden geknipt, modern gekleed. Kortom een makelaar in opleiding of een jonge leidinggevende in een vooruitstrevend bedrijf. Waarmee kan ik u van dienst zijn? vroeg ik ouderwets. Hij noemde een bekend en tamelijk prijzig merk ondergoed. En wat is uw maat? Dat wist hij niet. Ik schat u op een zesje, zei ik keurend, maar u mag gerust even passen. Mijn buurvrouw wil dat liever niet, maar vanmiddag was ik de baas. Overigens leek me een zesje wat te groot voor zijn lichaamsbouw. In ondergoed moet je echter niet te klein beginnen. Houd ik u niet op? vroeg de jongen beleefd. Geen enkel probleem, zei ik, maar ik sluit wel even af, anders kan ik een boete krijgen vanwege de winkelsluitingswet. Waar dat vandaan kwam weet ik niet, ik hoorde het mezelf zeggen. Ik liep naar de deur, draaide het bordje om en trok een rolgordijn naar beneden. Daarna gaf ik hem een pasexemplaar in maat zes. De jongen verdween achter het gordijn van de paskamer, waar ook een grote spiegel staat. Ik hoorde het geluid van schoenen die uitgingen en een riem die losgemaakt werd. Ik maak me geen illusies. Ik ben een oudere man en geen schoonheid. Verzorgd, dat wel, vriendelijk, rustig, niet opdringerig, met andere woorden: iemand bij wie je in het volste vertrouwen een onderbroek kunt passen. Hm… klonk er twijfelend achter het gordijn. Lukt het? vroeg ik. Een rare vraag. Wat zou er niet kunnen lukken? Hij zit een beetje flodderig, zei de jongen. Probeert u anders eens een viertje, zei ik neutraal. Discreet, met afgewend hoofd, gaf ik de kleinere maat aan door de smalle opening in het gordijn. Een viertje leek me echt te klein, maar ik wilde het koopproces rekken. Na wat geritsel hoorde ik een tweede Hm…. Is deze maat beter? vroeg ik. Een beetje te strak, misschien, zei de jongen. Wat vindt u? Met één hand duwde hij het gordijn een stukje opzij. Nu niet te gretig zijn, ging er door me heen. Ik wierp een professionele blik naar binnen. Hij had zijn T-shirt en overhemd nog aan en stond op zijn sokken. Keurend bekeek hij zichzelf in de spiegel, terwijl zijn bovenkleding wat omhoog schoof om de pasvorm beter te kunnen zien. Mooie, stevige benen. Hij draaide zich om voor een achteraanzicht. De spiegel toonde mij twee billen om zachtjes in te bijten, gevangen in glanzend textiel. Ik trok een professioneel gezicht en deed alsof ik even na moest denken. Inderdaad iets aan de krappe kant, zei ik, maar ik denk dat een vijfje u als gegoten zit. Dat bleek ook inderdaad zo te zijn. Doet u er maar acht in diverse kleuren, zei de jongen. Maar heeft u nog even tijd? Ik wil ook graag iets leuks kopen voor mijn vriendin. Mijn vriendin, daar had je het al. Maar goed dat ik me niet te hijgerig had gedragen. Waar gaan uw gedachten naar uit? vroeg ik aan het gordijn, waarachter gezien de geluiden een broek werd aangetrokken. De jongen, nog op zijn sokken, kwam uit de paskamer. Een leuk setje, zei hij. Een beetje spannend mag best. Ik meende het begin van een blosje op zijn wangen te zien. En welke maat heeft uw vriendin? Geen idee, maar we hebben ongeveer dezelfde lichaamsbouw.

Met een paar verschillen neem ik aan, zei ik snedig. Ik zocht een paar leuke combinaties uit, niet te wild en toch interessant. Wat dacht je hiervan? vroeg ik en hield ze aan hem voor. Dat zwarte setje vind ik wel erg leuk, zei hij, maar ik weet niet of het haar past. Rustig aan, sprak ik mezelf toe. Ik bleef even stil, alsof ik zijn vraag in beraad nam, en zei toen tussen neus en lippen door: Als uw vriendin qua postuur op u lijkt, zou u het natuurlijk ook even zelf kunnen passen… De jongen keek me wat verbaasd aan. Hij sloeg zijn ogen neer, aarzelde, maar zei niet onmiddellijk nee. Ik handhaafde een respectvolle stilte. …Is dat niet een beetje gek? zei hij tenslotte. Ik zag aan zijn gezicht dat hij nog maar een klein duwtje nodig had. Ach, gek, wat is gek? Lingerie is mijn vak, loog ik, en het zou toch jammer zijn van de verrassing als de spullen te groot zijn, antwoordde ik. Bovendien, de deur is dicht en er is hier verder niemand, dus u hoeft zich niet gegeneerd te voelen. Dat hielp hem over de streep. Het blosje was inmiddels een blos geworden en met het zwarte setje verdween hij achter het gordijn. Vergeet u niet het bijpassende hemdje, riep ik hem na, anders mist u het totaaleffect. Weer begon het geritsel van kleding die werd uit- en aangetrokken en daarna bleef het geruime tijd stil achter het gordijn. Geen initiatief nemen, hield ik mezelf voor, laat hem zelf maar komen. …Wat denkt u? hoorde

ik hem zeggen. Hij hield het gordijn op een kier. Hij droeg een transparant hemdje. Gladde borstkas, tepeltjes om aan te zuigen. Het damesonderbroekje was op sommige plekken doorschijnend. Ik vermeed naar zijn kruis te kijken. Zijn zwarte sokken had hij nog aan en dat ontroerde me. Ik schoof het gordijn wat verder open. Het werd nu tijd om, met zachte hand, de leiding te nemen. Draait u zich eens om, zei ik. Wat verlegen keerde hij me de rug toe. Het broekje eindigde net boven zijn bilnaad. De transparante stof zat als een tweede huid om zijn haarloze, ronde billen. Die sokken kunt u beter even uittrekken, zei ik. Gehoorzaam stroopte hij ze af. Rechte tenen, verzorgde nagels. Het kan nog iets vrijer om de heupen, zei ik. Mag ik even? Nu kwam het eropaan. Als hij terugdeinsde was de betovering verdwenen. Zonder zijn antwoord af te wachten, heel neutraal, alsof ik een dokter was, schikte ik het elastiek van de bovenrand zodat een stukje bilnaad zichtbaar werd ter grootte van de gleuf van een spaarpot. Hij liet het toe. De voorkant van het broekje was niet doorzichtig maar leek iets gevulder dan voorheen. Stelt u zich nou eens voor dat uw vriendin in dit setje de slaapkamer binnenkomt, zei ik. …Spannend, zei hij. Zijn stem klonk een beetje hees. Hoe zou u daar op reageren? Dan zou ik haar willen aanraken… Waar? Eerst haar borsten… Onwillekeurig bewogen zijn handen naar zijn tepels, die hij begon te strelen, door het dunne hemdje heen. Hij sloot zijn ogen. Zijn handen gleden onder het hemdje, over zijn buik, langs zijn dijen, naar zijn billen. We hadden een wat................




LOGIN om de rest van het verhaal te lezen...........

LOGIN

Bescherm jezelf en andere ALTIJD tegen SOA's en HIV. Gebruik een goedgekeurd condoom en voldoende glijmiddel! VRIJ VEILIG, dan kun je er nog lang van genieten.

Deze foto's komen uit de fotoserie free-ParkingGarage_HardFuck - klik op de foto's voor meer geile foto's uit deze serie!