Where Have All the Flowers Gone

door: sportingact

Deze MEI maand vol met herinneringen en gedenkingen van 80 jaar vrede in Europa, hebben andere landen in Europa en daarbuiten nog steeds niets geleerd van de Tweede Wereldoorlog en vechten elkaar de tent uit met conflicten.

Een zangeres die voor zowel onze bevrijders en de Duitse overheersers zong met haar mooie stem verdient in mijn beleving aandacht tijdens deze MEI maand. Naast Vera Lynn was er een Duitse zangeres die men nog lag zal blijven herinneren, en dan heb ik het over Marlene Dietrich.

Via Wikipedia kwam ik achter de onderstaande informatie, echter is er één bijzondere opname van haar wereldberoemde lied Sag mir wo die blumen sind / Were are all the flowers gone. Een lied waarin ze omschrijft dat er zoveel jonge soldaten omkwamen in die vreselijke oorlog tussen 1940 -1945.

Op 27 december 1901 werd Marie Magdalena Dietrich geboren in de toen nog zelfstandige gemeente Schöneberg (nu deel van Berlijn), als kind van de Pruisische officier Louis Erich Otto Dietrich en Elisabeth Josephine Felsing, erfgename van een rijke horlogemakersfamilie. Tot 1908 beleefde zij haar jeugdjaren op de Potsdamerstraat 116, waar een klein monumentje, aan de muur, daaraan herinnert. Ze heeft lang geprobeerd het idee op te houden dat ze in 1904 geboren was. Haar voornaam "Marlene" creëerde ze als kind uit haar beide voornamen. Zij zou hem later gebruiken als een artiestennaam waarmee de hele wereld haar zou aanspreken. Uit de afleiding blijkt overigens dat de vaak gebruikte uitspraak van deze naam, Marlène, niet juist is. Na een autoritaire opvoeding trouwde ze op 27 mei 1923 met Rudolf 'Rudi' Sieber, met wie ze één dochter, Maria Elisabeth Riva, geboren Sieber, kreeg.

n 1930 verhuisde Dietrich naar de Verenigde Staten, waar ze met von Sternberg nog diverse andere succesvolle films opnam, onder andere Shanghai Express, Blonde Venus en The Devil Is a Woman. Door haar daadkrachtige persoonlijkheid slaagde ze er als eerste acteur in om een winstpercentage van de opbrengst van haar films contractueel vast te leggen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog genoot ze populariteit onder de soldaten van zowel de geallieerde als Duitse troepen. Ze werd door Hitler gevraagd terug te keren naar Duitsland. Hij zag in haar het toonbeeld van de Duitse vrouw. Maar ze weigerde. Ze verafschuwde alles waar Hitler voor stond. Ze kreeg de Amerikaanse nationaliteit. In haar nieuwe paspoort stond 1904 als geboortedatum.

In 1960, vijftien jaar na de oorlog, zette ze voor het eerst weer voet op vaderlandse bodem, met name in de Bondsrepubliek Duitsland en West-Berlijn. Ze sprak zelf, en terecht, over een enthousiast publiek, maar er waren ook incidenten waarbij ze bespuwd en als verraadster uitgescholden werd. Tijdens één concert gooide iemand een ei tegen haar hoofd. Haar reactie luidde: „Ik laat mij niet door een blonde nazi van het podium jagen.“

In oktober 1962 trad Dietrich tijdens een galadiner van de Unesco in Düsseldorf op met het anti-oorlogslied Sag mir wo die Blumen sind, een vertolking van Where have all the flowers gone van Pete Seeger.[4] De versie van Dietrich werd het daaropvolgende jaar een grote hit in Nederland.[5] In 1963 volgde nog een verder optreden in West-Duitsland, en wel in Baden-Baden. Ook maakte zij dat jaar haar opwachting op het Grand Gala du Disque waarbij zij uit handen van Godfried Bomans een Edison kreeg.

Foto Grand Gala Du Disque door Door Eric Koch voor Anefo

Dietrich was een symbool van glamour en verleidelijkheid. Niet alleen haar uiterlijke verschijning, ook haar seksuele escapades zorgden voor bewondering en minachting. Ze kwam er openlijk voor uit biseksueel te zijn. "Ein bisschen bi schadet nie" is een uitspraak van haar. Onder haar vrienden bevonden zich het Amerikaanse sekssymbool Mae West, schrijver Ernest Hemingway, Noël Coward, acteur Louis Bozon en Hildegard Knef. Ze had een relatie met onder anderen John F. Kennedy, Josef von Sternberg, Erich Maria Remarque, Mercedes de Acosta, Douglas Fairbanks, Jean Gabin, Theodore von Kármán en Claudette Colbert. Ze was ook voorvechtster van het recht voor vrouwen zich te kleden zoals zij wilden, eventueel zelfs in een herenkostuum, wat zij zelf metterdaad deed en wat haar ooit in Parijs een bekeuring opleverde omdat ze zogenaamd "onzedelijk" gekleed was gegaan.

Er is zoveel informatie over Dietrich dat het onmogelijk is om dit hier op te tekenen vandaar dat ik de link geplaatst heb waar je alles over haar kan vinden.

Marlene

[Bron: wikipedia/youtube]