Aangekondigde homo-leerbar in Amsterdam Noord bleek maatschappelijke stunt

door: sportingact

De komst van Club Cock werd in Tuttifruttidorp in Amsterdam-Noord aangekondigd als
homo-leerbar, maar blijkt een kunstwerk om het gesprek over lhbtq-acceptatie aan te
wakkeren. En het werkt: ‘Ik ontving na de aankondiging 58 berichten in twee minuten tijd.
Die reacties leggen precies het probleem bloot.’

Dit artikel is geschreven door Sjaak Mechelinck Gepubliceerd op 9 juli 2025

Simon de Boer (l) en Erik Wong willen met deze installatie de temperatuur in de buurt meten: wat gebeurt er als je iets uit de eigen context plukt?Bron Dingena Mol

In de voortuin van kunstenaar Simon de Boer in de Mandarijnenstraat in Noord staat een zelfgebouwde expositieruimte van amper vijf vierkante meter. Voor de ingang hangen twee leren doeken van waarachter je de installatie kunt bekijken; een soort levensgrote kijkdoos.
Boven het gebouwtje torenen de letters ‘COCK’ uit.

In juni werd de komst van ‘Club Cock’ aangekondigd, het zou een klassieke darkroom worden waar mannen elkaar kunnen treffen voor seks. Dat bleek een stunt van kunstenaars
De Boer (65) en Erik Wong (61). De leerbar kwam er niet, een kunstinstallatie over seksuele vrijheid wel.

De twee kunstenaars hopen met hun installatie het gesprek over lhbtq-acceptatie op gang te brengen in de buurt. “We willen de temperatuur meten: hoe staan we ervoor qua lhbtq-
rechten?” zegt De Boer over de ‘minidarkroom’. “Wat gebeurt er als je iets uit de eigen context plukt, van bijvoorbeeld de Warmoesstraat naar deze ruige volksbuurt?”

Dat gesprek op gang brengen lijkt te lukken. “Ik ontving na de stunt met de aankondiging 58 berichten in twee minuten tijd en de hele buurtapp ontplofte,” zegt De Boer.

‘Doe normaal, er wonen veel kinderen hier in de buurt,’ appte een buurvrouw. Die reactie legt volgens Wong precies het probleem van stereotypes en onbegrip bloot, die door
nepnieuws en sociale media worden gevoed. “Zodra je je kop te veel boven het maaiveld uitsteekt, moet je weg.”
Recente incidenten en een onderzoek van de GGD laten volgens De Boer zien waarom het noodzakelijk is om lhbtq-acceptatie onder de aandacht te brengen. In het aangrenzende
Oostzanerwerf werd twee jaar geleden een regenboogvlag van een gevel getrokken. Toen de bewoners de vlag achter een raam ophingen, werd het raam ingegooid met een stoeptegel.
Daarnaast verwijst De Boer naar een onderzoek van de GGD waaruit blijkt dat slechts 43 procent van de Amsterdamse jongeren homoseksualiteit normaal vindt.

Het project is medegefinancierd door het Fonds van Noord en zij hadden zorgen over de veiligheid in de buurt door het kunstwerk. “Ze vroegen of we alsjeblieft voorzichtig wilden
zijn,” zegt De Boer. Een buurvrouw van de kunstenaar was ook bezorgd. Ze bood de twee kunstenaars een nepbeveiligingscamera aan om op te hangen. “Dat laat de relevantie van ons werk mooi zien,” reageert De Boer.

Van 23 naar 5 homo-leerclubs

De kunstinstallatie is ook een ode aan de leercultuur binnen de homoseksuele gemeenschap. “Toen ik in 1982 in Amsterdam kwam wonen waren er 23 homo-leerclubs, nu nog maar 5,” zegt Wong. “Het is een fenomeen dat langzaam wegvloeit.”
Volgens Wong, die zelf geregeld deze clubs bezoekt, kan en mag alles op deze plekken. Maar de toenemende aandacht voor inclusiviteit staat op gespannen voet met bijvoorbeeld een
streng deurbeleid dat alleen mannen in een specifieke outfit toelaat. “Maar ik vind het heel fijn dat die specifieke sfeer er nog mag zijn. En dat ik daar me in kan onderdompelen. Ik ben echt trots op die cultuur,” zegt hij.

De installatie is tot 3 augustus te zien en maakt deel uit van de Pride Art Route. Over mogelijk vandalisme of geweld maakt De Boer zich geen zorgen. “Dat hoort bij op de
barricade staan,” zegt hij. “Dan ben je zichtbaar. Je staat daar met die vlag en je zegt: vrijheid!”