Nou nou nou, worden we eindelijk wakker?

door: sportingact

’Mijn huisarts in Polen schrok van mijn lichaam’
Duizenden mensen trokken zaterdagmiddag door het centrum van Amsterdam om aandacht te vragen voor de rechten van de Regenboog+gemeenschap. Van onderdrukte Afghaanse queers tot onzichtbare intersekse personen.

,,We zijn hier, we zijn queer en we zijn trots.’’ Met dat motto trokken duizenden leden van de regenbooggemeenschap naar de Dam om mee te lopen met de Pride Walk. Hoewel het evenement al begin juli is begonnen, wordt dit politieke evenement door velen gezien als dé aftrap van Pride. Want dat is vooral een protest, benadrukken deelnemers.

Op het podium wordt voor de tweede keer expliciet aandacht gevraagd voor intersekse mensen. De groep (waar de i voor staat in lhbtiq+) strijdt voor erkenning. Wie intersekse is, heeft zowel mannelijke als vrouwelijke kenmerken. In Nederland zijn naar schatting 190.000 mensen intersekse. Sommigen van hen zijn als baby of klein kind geopereerd om hen meer op een man of vrouw te laten lijken. Ingrepen waar ze als volwassene niet achter staan.

Magda komt uit Polen, waar al helemaal geen aandacht is voor intersekse personen. „Mijn huisarts zei letterlijk: ’wat is dit, ik heb dit nog nooit gezien’. Dat is niet iets wat je wil horen over je lichaam”, vertelt ze. Ze was in Polen de eerste persoon die hier openlijk over sprak. „In Nederland is het gelukkig iets bekender en hebben we een community.”

’Save Afghan Queers’. Navid is Iraans en werkt voor een Duitse organisatie die Afghaanse queer personen die naar Iran zijn gevlucht, naar Europa probeert te halen. „Vrouwen en queers hebben het heel zwaar in Afghanistan, vooral transgenders. Zij zijn het meest zichtbaar en dus kwetsbaar”, vertelt hij. „Zelfs als deze groep kan vluchten, krijgen ze vaak nog te maken met repressie.” Omdat het in Iran heel gevoelig ligt wat hij doet, wil hij anoniem op de foto.

Sandro Kortekaas van LGBT+ Asylum Support vraagt aandacht voor mensen die vanwege hun geaardheid naar Nederland zijn gevlucht. Zij krijgen niet altijd een verblijfsvergunning, soms omdat het COA hen als ’niet gay genoeg’ bestempelt, zegt Kortekaas woedend. Wat hem betreft is geen mens illegaal. „We hebben nu voor het eerst ook twee vluchtelingen uit de Verenigde Staten”, vertelt hij.

Oeganda is wereldwijd een van de landen met de strengste anti-lhbti-wetgeving. Op homoseksualiteit kan zelfs de doodstraf staan.

Michael, Badru en Madrine poseren vrolijk met een regenboogvlag op de Dam. „We willen gewoon bescherming”, leggen ze uit. Alle drie zitten nog in de procedure voor een verblijfsvergunning.

Aziatische queers hebben veel met discriminatie te maken, vandaar dat de Asian Pride beweging is ontstaan, vertelt Sam. „Aziaten worden erg gediscrimineerd, en queers ook”, vertelt hij.

Zo zien zij op homodatingapp Grindr dat mensen ’no Asians’ in hun profiel zetten. Pijnlijk. Maar de groep komt dit jaar met Pride ook op voor huwelijksgelijkheid in Aziatische landen.

De Turkse overheid voert oorlog tegen de regenbooggemeenschap, vertelt Doa, die specifiek opkomt voor Turkse transgenders. „Het is nu het jaar van de familie, en wij als lhbtiq+ worden gezien als een bedreiging van het gezin”, vertelt ze. „Transgenders hebben geen rechten. Ze kunnen midden op straat doodgaan, en niemand zal ze helpen.”

[Bron: telegraaf.nl]