Muhsin Hendricks was de eerste homo-imam met pit

door: sportingact

Deze gewelddadige dood vraagt om wereldwijd verzet van moslims en homo’s, schrijft Youssef Azghari.

Mijn eerste reactie op de moord op Muhsin Hendricks, de eerste openlijke homoseksuele imam in Zuid-Afrika was: wat een groot verlies voor de moslims wereldwijd. Mijn tweede reactie was: wie doet zoiets gruwelijks en waar komt het vandaan?

Hoewel nader onderzoek moet uitwijzen wat het motief was van de daders vermoed ik dat het hier gaat om een haatmisdrijf. Hoe dan ook, ruim twintig jaar geleden schreef ik een column in deze krant over homo’s met pit. Deze Zuid-Afrikaanse imam was zo’n homo met pit, niet alleen voor queer moslims, maar ook voor mij als heteromoslim. Hij had het lef om pal te staan voor wie hij was, als homo én als moslim. Dat heeft hij moeten bekopen met zijn dood.

Kennelijk vormt de agressieve homohaat, die helaas ook onder een harde kern van moslimjongeren heerst, nog steeds een gezwel dat het fundament van een vrije samenleving aantast. Dit beperkt zich niet tot Nederland, maar strekt zich uit tot in Zuid-Afrika. Zo worden in het overwegend conservatieve land als Marokko moslimhomo’s niet geaccepteerd en ook niet voor vol aangezien.

Het door mogelijk homohaat gedreven geweld laat ook progressieve moslimhetero’s in Nederland niet onberoerd. Zo zijn er nog steeds homo’s voor de klas die niet voor hun eigen geaardheid durven uit te komen, omdat ze bang zijn voor de negatieve reacties van hun leerlingen.

Onwetendheid en intolerantie vormen een giftige voedingsbodem voor vooroordelen en uitsluiting van zowel lhbti+’ers als moslims die niet voldoen aan de norm van degenen die menen voor iedereen de waarheid en regels te bepalen.

Maar als moslimjongeren zich zouden verdiepen in hun eigen geschiedenis dan ontdekken ze dat homo’s vanaf de jaren zestig, toen migratie op gang kwam uit landen als Marokko en Turkije, als vanzelfsprekend empathie hadden voor de moslims in Nederland. Dat kwam omdat zijzelf ook tot een minderheid behoorden die te maken had met negatieve beeldvorming en discriminatie. Maar moslims met homohaat raakten deze bondgenoot in de strijd tegen moslimhaat de afgelopen tijd kwijt.

In deze politiek onzekere tijden, waarin steeds meer mensen zich harder vastklampen aan eigen dogma’s en op partijen stemmen die behalve anti-islam ook vaak anti-lhbti+ zijn, was juist deze Zuid-Afrikaanse homo-imam een bruggenbouwer. Hij had een evenwichtig beeld op wat religie voor mensen in goede en slechte zin kon betekenen. In zijn visie kon religie zorgen voor trauma’s, zeker als ze mensen uitsluit, maar ze kon ook als bron gebruikt worden om vrede te prediken. Fanatieke moslims en extremistische predikers, van welke religie dan ook, zullen homo’s of ieder die van hun norm afwijkt nooit accepteren. Daarom zie ik als enige oplossing samen een vuist te maken van open-minded moslims en homo’s met pit tegen haat en misdrijven in naam van religies, zoals de islam.

Muhsin Hendricks was het allebei: homo en moslim. Nog steeds ontmoet ik moslimstudenten die niet uit de kast durven komen, omdat ze denken dat ze een zondig leven leiden of vrezen verstoten te worden.

Het is niet alleen de taak van moslimhomo’s om dit taboe te doorbreken, maar ook een heilige plicht voor heteromoslims om zich uit te spreken tegen misstanden van queer moslims. Zelf heb ik me als pleegzoon van een homopaar tot een hetero ontwikkeld. Ik ben er trots op dat mijn identiteit niet alleen is gevormd door mijn islamitische opvoeding, maar ook door hen. Ik hoop dat er meer imams opstaan die in de voetsporen van imam Muhsin treden bij wie iedereen welkom is. Als zij vooral in de moskee de liefde van God verspreiden tegen alle haat voor andersgelovigen of andersdenkenden, dan is zijn dood niet tevergeefs.

[Bron: trouw.nl]