Briefje van Jan – aan Femke Halsema

door: sportingact

Beste Femke,

Ik stond tóch even met mijn ogen te knipperen toen ik zag dat jij echt naar Boedapest was gegaan om te pronken op de Pride in Boedapest.

Ik dacht dat het een geintje was, joh!

Maar nee hoor: hand in de lucht, blik op de camera gericht, moreel superieur als altijd.

Even lekker die stomme Hongaren de les lezen die er met gebruikmaking van hun democratisch stemrecht voor hadden gezorgd dat Viktor Orbán in dat land aan de macht is gekomen.

Terwijl in jouw eigen stad, het zogeheten regenboogparadijs van Europa, homo’s niet eens hand in hand durven lopen. Niet omdat ze dat niet willen, maar omdat ze bang zijn dat ze een klap op hun bek krijgen. Of erger.

Herinner je je die jongen nog in West? In het ziekenhuis geslagen omdat hij hand in hand liep met zijn vriend.

Of die dragqueen op de Zeedijk, die bekogeld werd met bier en voor alles en nog wat werd uitgemaakt.

Of het lesbisch stel in Noord, bespuugd en belaagd terwijl ze gewoon op een bankje zaten.

Weet je nog? Of was je toen net even in Davos?

Dat gebeurt allemaal onder jouw bewind.

Onder jouw verantwoordelijkheid.

En jij loopt te paraderen in Boedapest? Jij wilt Orbán terechtwijzen? Begin eerst maar eens met het aanspreken van het tuig in eigen huis. De groepen waar geweld tegen homo’s structureel vandaan komt, maar waar je nooit écht tegen durft op te treden. En dan doel ik niet op die zes aanhangers van Andrew Tate in Amsterdam.

Jij laat liever regenboogzebrapaden schilderen dan dat je zorgt voor veilige straten. Je praat over ‘inclusiviteit’, maar je handhaaft niks en je beschermt niemand.

Wat jij doet, is toneelspelen. Grootse gebaren voor het internationale publiek (en je vriendjes en vriendinnetjes van AT5 en Het Parool), terwijl in je eigen stad de homohaat om voorrang strijdt met de jodenhaat.

Tóch vond ik het goed dat je naar Boedapest ging.

Maar het zat je niet mee.

En ons dus ook niet.

Groet,

JanD

Ingezonden en teksttueel bewerkt.

[Bron: schrijver Jan D]