Ik voelde nattigheid

Eerst waren het een paar druppeltjes, maar toen barste de regen in al zijn hevigheid los. Daarnet had de zon nog meedogenloos gebrand, maar nu veranderde de anders zo droge oase in een moeras. Voor de woestijnbewoners was het misschien een zegen, maar voor ons archeologen, een ware ramp. Elk gaatje die wij in het rulle zand maakten, spoelde meteen weer dicht. Er zat dus niets ander op dan te wachtten tot de regen zou stoppen. Mijn collega’s gingen gezamenlijk naar het dichtstbijzijnde stadje om de bloemen eens flink buiten te zetten, (als die er waren) maar ik bleef liever in de tent. Als gay was ik niet geïnteresseerd in de ‘bloemen’ die zij gingen opzoeken. Verveling was dus troef. Naar buiten kon ik niet en in de Berbertent was ook niet veel bijzonders te zien. Een paar kleurige tapijten op de grond en aan de wand, kookgerei, een waterpijp en een paar veldbedden.

Natuurlijk was er ook nog onze gids Mansour, maar daar had ik weinig contact mee. Behalve dat hij alleen maar Arabisch sprak en ik voor geen meter, had ik zelden een lelijker mens gezien. Toen ik naar dit land werd uitgezonden en te horen kreeg door een woestijnbewoner begeleid te worden, had ik daar zo mijn eigen fantasieën over. Een leuke, jonge, knappe Arabier die mijn eenzame nachten zou opvrolijken, maar dat liep dus héél anders uit. Behulpzaam, vriendelijk en goedlachs was Mansour wel, maar dat laatste kon hij ook maar beter achterwege laten. Lachen deed hij dat met zijn grote, bijna tandloze mond wagenwijd open. Wat geen aangenaam gezicht was.

Overdag zorgde Mansour voor het eten en ’s nachts ging hij (gelukkig) naar zijn eigen tent. Dag in dag uit was hij gekleed in dezelfde witte Jelaba die hij waarschijnlijk tijdens de nacht waste en droogde want hij was altijd smetteloos schoon. Hoofd en schouder waren bedekt met een z.g. Arafatsjaal die samen met de Jelaba zijn lichaam in een vormloze massa veranderde, maar naar dat lichaam was ik ook beslist niet nieuwsgierig.

De regen bleef met bakken uit de hemel vallen en het water werd onmiddellijk door de dorstige woestijn opgezogen zoals een gay de een Arabische penis zou leegzuigen. Dat zou ik ook graag willen doen, maar behalve Mansour was er geen Arabier in de buurt en hij was wel de laatste waar ik behoefte aan had. Geil was ik wel. Sinds mijn aankomst een half jaar geleden, was mijn rechterhand de enige die nog contact met mijn lul had gehad.

Mansour scharrelde wat rond en begon het eten te bereiden warna hij naar zijn eigen tent zou gaan. Ik verheugde mij op mijn bed om eindelijk eens de dildo uit te proberen die ik voor die nacht had klaargelegd. Voor mijn komst naar de woestijn had ik een dildo gekocht van wie ik dacht dat hij de maat van een Arabische lul zou hebben, maar had hem nog niet kunnen uitproberen. Volgens mijn Hollandse vriend Martijn waren Arabieren geile donders die niets liever deden dan neuken, maar ik vond wel dat de eerste neukrijpe Arabier lang op zich liet wachten. Diep in mijn hart vond ik dat wachten eigenlijk niet zo erg. Aangezien ik tussen mijn billen nog maagd was zag ik er wel een beetje tegenop. Een vinger deed al vreselijk veel pijn, laat staan een wilde, geile en onverzadigbare Arabier. (dat was mij door Martijn verteld)

Na het avondeten maakte Mansour geen aanstalten weg te gaan. Integendeel. Hij prepareerde de waterpijp en installeerde zich daarmee in een hoekje van de tent. Met gebaren probeerde hij mij over te halen met hem mee te roken, maar daar bedankte ik voor. Ik had mijn hele leven niet gerookt. Ik had liever gehad dat hij in zijn eigen tent was gaan roken, maar wegsturen kon ik hem niet en dus zat er voor mij niets anders op dan zijn aanwezigheid te accepteren. Als technisch tekenaar breng ik de geologische vondsten in kaart, maar daarnaast ben ik ook geen onverdienstelijke portrettekenaar en schilder. Dus haalde ik mijn tekenmateriaal tevoorschijn, maar kreeg geen inspiratie. Naar buiten kon ik niet vanwege de regen en aan Mansour was ook geen model verloren gegaan. Uit verveling dommelde ik in slaap en werd weer wakker door een vreemd geluid. Eigenlijk waren het twee geluiden. Het eerste was het slurpende geluid van de waterpijp en het tweede een luid gekreun van Mansour. Weliswaar zat de Arabier nog steeds op dezelfde plek, maar hij scheen niet meer van deze wereld te zijn. Met uitpuilende ogen en hijgend als een oud paard lurkte hij aan de waterpijp, maar ik kreeg de indruk dat hij niet meer beselfde waar hij mee bezig was. “Zo stoned als een garnaal” schoot het door mij heen. Mensen in die toestand had ik in Amsterdam genoeg gezien. Ik wist echter niet dat je van een waterpijp ook stoned kon worden. (Later werd mij duidelijk, als je aan een waterpijp opium toevoegt, het resultaat twee maal zo sterk is) In deze toestand zou Mansour zeker niet in zijn eigen tent gaan slapen dus stelde ik mij erop in de nacht met hem door te brengen. Bedden waren er genoeg. Alsof Mansour mijn gedachten kon raden liet hij de Jelaba van zijn schouders glijden en stond meteen in zijn onderbroek. Wat ik toen zag deed mij nog luider hijgen dan Mansour al deed. Het was niet het lichaam van de Arabier die mij zo deed hijgen. Zijn lichaam zoals de meeste oudere mannen. Weliswaar zwaar behaard en nog goed geproportioneerd voor zijn leeftijd, maar de ‘rek’ was eruit. Nee, mijn aandacht ging meer naar onder de gordel. In een met touw vastgesnoerde lange onderbroek puilde een bobbel die mij koude rillingen bezorgde

“Dat kan niet echt zijn. Zo zwaar kan toch geen enkele man geschapen zijn” dacht ik ademloos, maar hoe langer ik keek, hoe meer ik de echtheid ervan moest vaststellen. Ondanks dat ik Gay ben kreeg ik geen gevoel van opwinding of geilheid, maar wel van afschuw en angst. Stel je eens voor dat iemand mij met zo’n paardenlul zou proberen te neuken.

De Arabier had echter totaal geen plannen in die richting en was zich niet bewust van mijn belangstelling. Met een smak belandde hij op één van de veldbedden en viel onmiddellijk in diepe slaap. Als een os begon hij te snurken waardoor ik uit mijn slaap werd gehouden. Uiteindelijk besloot ik naar zijn tent te verhuizen. Ik zag het niet zitten de hele nacht met een stoned, hijgende en snurkende Arabier door te brengen. Snel greep ik de klaargelegde dildo want nu had ik de kans om het ding uit te proberen.

Het regende nog steeds pijpenstelen en al was de afstand maar gering, toch was ik kletsnat. Terwijl ik mij afdroogde dacht ik aan het natuurverschijnsel tussen de benen van Mansour en vroeg mij af: " Wie kan zoiets verdragen?" Ik in ieder geval niet. Bij de eerst poging met de dildo voelde ik dat het niet ging en met het hulpstuk nog in mijn hand viel ik in slaap.

Dat ik rustig sliep kan ik niet zeggen. Midden in de nacht werd ik badend in het zweet wakker. Ik had een angstige droom gehad. Letterlijk een nachtmerrie. Ik zag Mansour als een ‘Centaur’ door de woestijn rennen. (half man, half paard) Tussen zijn achterbenen slingerde een enorme lul heen en weer. Hij galoppeerde recht op mij af en terwijl de lul stijf tegen zijn buik aanstond, besprong hij mij briesend alsof ik een merrie was. Ik voelde het van voorgeil druipend geslachtsdeel over mijn billen glijden op zoek naar mijn sterretje. Toen hij die had gevonden ramde hij met één stoot naar binnen. Gillend van de pijn werd ik wakker en besefte dat het gelukkig maar een droom was. Een droom oké, maar waar kwam dan die helse pijn in mijn reet vandaan?

Tijdens mijn droom had ik de dildo

zeker vijf in mijn reet geschoven. Ondanks dat het zeer pijnlijk was liet ik de rubberen staaf er toch inzitten en begon hem langzaam op en neer te schuiven. Het wonder gebeurde. Na enkele minuten verdween de pijn en de dildo verdween tot aan zijn kunstkloten in mijn hitsige spelonk. Supergeil begon ik te fantaseren en kreunde totaal buiten zinnen: “Ja, goed zo. Neuk mij. Neuk mij diep Mansour.” Met een schok stopte ik met mijn actie. Had ik Mansour geroepen? Dàt was het. Ik moest en zou de lul van Mansour in mijn reet hebben en zonder verder na te denken rende ik naar de tent waar de Arabier nog steeds lag te ronken. Hij lag op zijn rug zodat ik gemakkelijk bij zijn klokkenspel kon komen en ik nam mij voor om die klok een flink te later beieren. Druipnat van de korte run door de regen liet ik mij op m’n knieën naast het bed vallen en begon met trillende handen de enorme bobbel in zijn onderbroek te onderzoeken. Natuurlijk verwachte ik een buitenmodel lul, maar wat ik voelde overtrof zelf mijn stoutste verwachting. Als een volgroeide Python lag het rond zijn eieren gekronkeld. Voorzichtig stroopte ik het linnen van het slapende reptiel en liet de grote besneden knop bewonderend door mijn vingers glijden. Mansour kreunde in zijn slaap en opende zijn benen nog iets meer. Als een betrapte kwajongen keek geschrokken naar zijn zijn gezicht, maar hij werd niet wakker. Wel verscheen een grijns die de weinige gele tanden zichtbaar liet worden. Er ging een rilling door mij heen, maar deze keer niet van afschuw. Hoe had ik deze man ooit lelijk kunnen vinden? Een man met een dergelijk lul moet er als een monster uitzien. Geil, ruw, en gevaarlijk.

Al gauw had ik door dat Mansour met geen stok wakker was te krijgen en mijn voorzichtig begonnen actie breide zicht uit tot een ongeremd seksueel genoegen. Ik greep de grote besneden genotstaaf en streelde, kuste en likte het tot het de vorm van een kinderarmpje kreeg. Voor mij lag een echte ‘Centaur’. Een man met een paardenlul. De bewusteloze toestand van de Arabier maakte mij steeds brutaler en kreeg het verlangen zijn stijve boomstam in mijn reet te voelen. Hijgend kroop ik op het bed en ging gehurkt bovenop de door mij kletsnat gezeverde lul zitten, maar de knop wat té groot. Als ik deze lul in mij wou hebben zou ik nog eerst flink moeten oefenen en niet met een dildo, maar met een honkbalknuppel.

Uiteindelijk staakte ik mijn pogingen en stelde mij tevreden met het orale.

Met mijn mond die eigenlijk te klein was voor het vleesmonster, probeerde ik Mansour tot het hoogtepunt te pijpen. Ik wou zijn sperma proeven en slikken om iets van hem binnen te krijgen. Kon het niet anaal, dan moest het maar oraal. Wilder en wilder liet ik alle trukjes op hem los. Stoned en onwetend liet de Arabier mij m’n gang gaan, maar kwam niet tot een orgasmus. Eigenlijk genoot ik meer van deze situatie dan wanneer hij bij zijn positieven zou zijn geweest. Dan had hij dit alles misschien geweigerd, maar nu kon ik zonder dat hij het wist, alles met hem doen.

“Alles”?

Toen ik mijn middenvinger voorzichtig in zijn sterretje stak veranderde de situatie totaal.

Met een kreet die de nachtdieren in de kleine Oase deed opschrikken, werd Mansour wakker. Nog een beetje suf van de opium overzag hij de situatie en met een Arabische vloek sloeg hij mijn vinger uit zijn bilnaad. Met nog een paar vloeken graaide hij zijn kleren bijeen en met een blik die niet veel goeds voorspelde rende hij naar zijn eigen tent. Nu was het mijn beurt versuft te zijn. Starend naar de tentopening waardoor Mansour was verdwenen likte ik mijn wonden. De grootste wonde was het gevoel van schaamte. Hoe had ik mij zo kunnen laten gaan. Nooit zou ik Mansour nog recht in de ogen kunnen kijken om van mijn collega’s maar niet te spreken. Ik was ervan overtuigd dat die bij hun terugkeer onmiddellijk door de Arabier zouden worden ingelicht.

Ik dacht aan de waarschuwing die Martijn mij voor mijn vertrek had meegegeven. “Alle Arabieren zijn geile donders en neuken alles was ze voor hun grote, besneden lul krijgen. Het gaat hun echter alléén om het neuken en wensen geen verdere intimiteiten. Kom een Arabier nooit aan zijn reet. Die is nog heiliger dan Mekka”. Ik had dus aan ‘Heiligschennis’ gepleegd.

De volgende dag scheen de zon weer en met de zon kwamen ook mijn collega’s terug. Het leven ging weer zijn gewone gang. Overdag groeven mijn collega’s naar oudheden die ik dan ik kaart bracht. ‘s Avonds zaten we in of voor de hoofdtent terwijl Mansour voor het eten zorgde. Mansour had waarschijnlijk niets van mijn ‘misdrijf’ verteld en deed alsof er niets was gebeurd wat een hele opluchting voor mij was. Seks met een Arabier moest ik voorlopig maar vergeten en dus werd mijn rechterhand weer mijn vaste partner.

Enkele dagen later arriveerden drie Nomaden op kamelen. We kregen wel eens vaker bezoek van nieuwsgierige woestijnbewoners, maar die reden na een kort gesprek steeds weer verder. Deze drie Nomaden sloegen echter hun tent op. Mansour................




LOGIN om de rest van het verhaal te lezen...........

LOGIN

Bescherm jezelf en andere ALTIJD tegen SOA's en HIV. Gebruik een goedgekeurd condoom en voldoende glijmiddel! VRIJ VEILIG, dan kun je er nog lang van genieten.

Deze foto's komen uit de fotoserie free-Horny_at_the_Beach - klik op de foto's voor meer geile foto's uit deze serie!