VRIJ

De namen die ik hier noem, zijn verzonnen. Wanneer ik dit openbaar zou maken is kans groot dat daar moeilijkheden van komen. Bij het lezen van dit verhaal zult U zich verbaast afvragen: “Hoe is het mogelijk” maar er is geen woord van gelogen.

Mijn land is arm, uitgebuit, corrupt, en geregeld in oorlog. Diverse volksstammen strijden met elkaar om de macht. Steeds weer wordt de regering verjaagd en komt er een nieuwe. Het lost echter niets op en het land drijft steeds verder naar de afgrond.

Even een persoonsbeschrijving van mij. Ik ben Clovard. Bij het begin van dit verhaal was ik 21 jaar. 1.80 m. slank en zwart haar. Een lichtbruin getinte huid en bruine ogen. Ik stond in onze stad bekend als: “Bijzonder knap.” Vele malen is mij al een job als fotomodel of een rol in een film aangeboden, maar het is steeds bij beloften gebleven. Als een regisseur of fotograaf mij eenmaal in bed had gekregen, werd ik weer aan de kant gezet. Ik ben gay, maar heb dat nooit kunnen uiten daar homofilie in mijn geboorteland streng verboden is. (behalve voor hogergeplaatste personen.) Maar als zoiets van een “gewoon” iemand bekend wordt, dreigt er een strafkamp of nóg erger.

Mijn familie kwam steeds meer in financiële problemen. Dagenlang hadden wij geen eten en werk was er ook niet. Ik zocht naar een uitweg. Veel van mijn landgenoten probeerden in gammele vaartuigen naar Europa te vluchtten en steeds hoorden wij verhalen van bootjes die waren vergaan en de mensen verdronken. Degene die de overkant wél haalden, werden gevangen genomen en in een kamp gestopt. Er moest een andere uitweg zijn om naar Europa te komen.

Op een dag las ik in de krant dat er in onze verwaarloosde haven af en toe luxe jachten aanmeerden. De krant schreef dat de meeste jachteigenaars steenrijke Europeesche homo’s waren die jonge jongetjes mee aan boord namen. Onze regering was van die praktijken op de hoogte, maar wilde er niets tegen doen. De weinige, maar vooral stinkendrijke toeristen brachten immers geld in het laatje. Er groeide een plan in mij. Als ik een filmster of een fotomodel kon zijn, zou ik daar gebruik van maken.

Op een zondag trok ik mijn strakste jeans aan en leende een overhemd van mijn broer. Waste mijn haren en reed met de bus naar de jachthaven. Er lagen inderdaad een drietal luxe jachten waarvan de jacht met de naam: “ROD” de mooiste, duurste en de grootste was. In de gloeiende middagzon ging ik op een bankje zitten met zicht op de boten en dacht: “Hoe kan ik een echte homo herkennen?” Ik had daar totaal geen ervaring mee. De kranten schreven over jonge jongens. Was ik dan wel jong genoeg? In gedachten staarde ik naar de boten. Plotseling verscheen er een man op het dek van de “ROD”. Gezien zijn blonde haar en zijn blanke lichaam, was hij beslist een Europeaan. Eerst dacht ik dat hij een wit zwembroekje doeg, maar toen ik beter keek, bleek hij naakt te zijn. Hij had kennelijk met een zwembroek aan in de zon gelegen. Vandaar die witte plek. Toen de man mij in de gaten kreeg stak hij zijn hand op en riep: “Hallo.” Ik antwoordde vriendelijk met “Hallo.” De man boog zich over de reling en riep: “He mooie jongen, wat zit je daar alleen te doen?” Ik voelde dat ik “beet” had en met mijn mooiste glimlach loog ik: “Ik bewonder Uw prachtige boot.” Precies zoals ik had gehoopt, kwam de uitnodiging. “ Wil je de boot eens vanbinnen bekijken?” Meteen sprong ik op en liep naar de jacht. De man stak mij een helpende hand toe en nam mij mee naar de ruime airconditioned kajuit. Zoveel luxe had ik nog nooit gezien. Binnen zaten nog twee Europeanen van rond de dertig jaar. De man die mij had aangesproken was een Engelse Lord en de eigenaar van jacht. Sir Rod Maylock was ongeveer veertig jaar oud. Bij binnenkomst complimenteerden de mannen mij met mijn uiterlijk en vroegen het hemd van mijn lijf. Ik fantaseerde er lustig op los. Ik vertelde dat ik geen thuis had en graag naar Europa wou. Na enige tijd bood Rod aan mij mee te nemen naar Europa. De tocht zou vier dagen duren en daarna zou ik vrij zijn. Er was echter één voorwaarde. Ik moest tijdens de reis alles doen wat er van mij werd verlangd. Ik was er van overtuigd dat het om seks draaide en daar had ik geen problemen mee (dacht ik) dus nam ik gretig het aanbod aan. Het ging tenslotte voor een betere toekomst. Eenmaal in Europa zou ik wel verder zien. Als ik eerst maar vrij was.

Tijdens de avond vetrok de jacht en even later waren we op volle zee. Ik hoorde het zachte brommen van de scheepsmotor en vroeg me verbaast af wie de boot bestuurde. De drie mannen zaten nog steeds bij mij in de kajuit.

Een paar uur later werd ik meegenomen naar de slaapkamer met in het midden een buitengewoon groot bed.

Rod ging op een stoel zitten, greep de scheepstelefoon en schreeuwde in de hoorn: “Stop de motoren en kom onmiddellijk hier. Er is werk aan de winkel.” Als bij toverslag stopten de motoren en even later kwam een jongen de slaapkamer binnen die ik nog niet eerder had gezien. Hij was de stuurman en onderhield de scheepsmotoren. Tevens zwabberde hij het dek en was de kok. Kortom, manesje van alles. Met zijn paarse hanenkam zag hij eruit als een punker. Hij droeg een jeans die zelfs de allerarmsten van mijn land niet zouden willen dragen. Door olie en andere vlekken was de originele kleur bijna niet meer te achterhalen en gaven hem het uiterlijk van een zwerver. De punker bleef in de deuropening staan en zei onderdanig: “Hier ben ik meester, wat kan ik voor U doen?”

Rod wees op mij en zei: “Deze mooie jongen wil naar Europa en jij moet hem daarvoor gereed maken.” Punk, (zoals ik hem in stilte noemde) begreep waarschijnlijk meteen wat er van hem werd verlangd. “Ik ben ervoor gereed meester” en greep met volle hand in zijn eigen kruis waardoor ik bijna een hartverlamming kreeg. De bobbel tussen zijn benen had de omvang van een wc-rol. “Dat kan niet echt zijn” dacht ik. “Hij heeft zeker iets in zijn broek gestopt.” Punk maakte aanstalten om zijn gulp te openen, maar Rod hield hem tegen door haastig te roepen: “Wacht nog even. Ik zal je zeggen wanneer de voorstelling kan beginnen. Geef ons eerst maar champagne dan kunnen wij proosten op deze goede vangst.” Punk opende een fles en deelde de champagne uit waarbij hij mij oversloeg. Ik had nog nooit champagne geproefd. De mannen proostten met elkaar. Toen ze hun glazen hassen leeggedronken vroeg Rod aan mij: “Heb je ook dorst?” Nieuwsgierig naar de smaak van champagne antwoordde ik: “Ja heel veel.” Rod gelastte: “Punk, geef die jongen eens een glas champagne van het huismerk.” Onder luid gelach van de anderen haalde Punk zijn lul uit zijn broek en piste een campagneglas tot aan de rand toe vol. Tot mijn schrik zag ik dat die gigantische bobbel helemaal echt was. Geen opvulling dus, maar vlees. Puur mannenvlees. Met het glas urine in de hand ging op mijn borstkas zitten en probeerde de inhoud in mijn mond te gieten. Ik klemde mijn lippen stijf opeen. Nu sprongen ook de twee andere mannen op het bed en probeerden mijn mond open te breken. Punk riep: “Doe verdomme die geile bek open. Dit is champagne voor de armen die door de kapitein wordt aangeboden.” Ze knepen daarbij zo hard in mijn kaken dat ik mijn mond wel moest openen. “Zuipen hoerenjong” riep Punk. Ik kokhalsde, maar om niet te stikken moest ik wel een slok van het gele vocht nemen. Zo is hij braaf” riep Punk alsof hij tegen een hond bezig was en smeet de rest van de urine in mijn gezicht. Op dat moment nam ik mij voor alles te doen wat ze verlangden.

Wetende dat dit mijn enige uitweg naar de vrijheid was.

Mijn kleren waren drijfnat en de geur van zweet en urine vulde het vertrek. Plotseling greep Punk een vlijmscherp mes en sneed mijn kleren aan flarden zodat ik alleen nog mijn sokken en baskets droeg. Nu kwam Sir Rod in actie. Hij trok zijn broek uit, plaatste een stoel aan het voeteneinde van het bed en begon mijn schoenen te likken. De beide andere mannen lieten ook hun broek zakken en masturbeerden boven mijn hoofd. Rod trok mijn schoenen uit en begon op mijn stinkende sokken te kauwen. Ik heb behoorlijke zweetvoeten. Ik wist toen nog niet dat juist dat zo opwindend voor hem was. De zweetlucht geilde hem op. Nadat hij ook de natgezeverde sokken had uitgerukt, begon hij mijn voeten te likken waarbij elke teen een speciale behandeling kreeg. Ondertussen duwde hij zijn stijve lul tegen mijn voeten zodat er een film van voorvocht achterbleef die hij er meteen weer aflikte. De twee andere mannen duwden hun lullen in mijn mond en gelastten dat ik moest zuigen. Iets wat ik duizendmaal liever deed dan urine te drinken. Rod schoof langzaam vanaf mijn voeten naar mijn lul en begon mij te pijpen. Ik wou niet klaarkomen, maar terwijl de beide mannen in mijn mond neukten, kreeg ik een orgasme en spoot mijn sperma over het gezicht van de Lord. Tijdens het klaarkomen zoog ik automatisch harder aan beide lullen zodat die gelijktijdig hun lading in mijn mond loosden en moest hun sperma slikken of ik wilde of niet. Even later voelde ik het kwakje van Rod over mijn buik spuiten. Nadat Rod mij verplicht had mijn eigen sperma van zijn gezicht te likken, werden de drie rustiger. “God zij dank, het is voorbij” dacht ik.” Tijdens de seks was Punk verdwenen en daar was ik héél blij om. Stel je eens voor dat hij mij met die buitenmodel lul zou willen neuken. Ondank mijn belevenissen met de fotografen en filmregisseurs, was ik nog steeds maagd.

De motoren waren inmiddels weer gestart en we voeren verder op weg naar de vrijheid. Opgelucht haalde ik adem en dacht: “Al met al is het nog meegevallen, het had véél erger kunnen zijn”. (Ik kon natuurlijk niet weten wat er nog ging komen.)

Het volgende kwartier gebeurde er niets. Sir Rod en de twee mannen dronken zwijgend hun champagne. Op een teken van Rod werd ik plotseling weer door de twee mannen vastgegrepen en met touwen aan handen en voeten vastgebonden. Uit een kist pakten ze wasknijpers, dildo’s en een leren zweepje. Angstig besefte ik het slachtoffer van hun SM spelletjes te zijn. Ik heb

altijd slecht tegen pijn gekund en probeerde mij te verzetten, maar waar kon ik heen? We waren midden op zee en de overmacht véél te groot.

Rod opende de deur naar het dek en schreeuwde luid: “He jij.” (hij noemde nooit namen) “Laat het anker vallen. Het is showtime!”. Onmiddellijk stopten de motoren en hoorde ik het schurende geluid van de ankerketting.

Boven het bed floepte een spotlight aan. De deur ging open en Punk kwam weer binnen met zijn gezicht verborgen achter een rubberen doodskopmasker. Hij zag er angstwekkend uit, maar vooral de enorme bobbel in zijn broek boezemde mij angst in. Ik vroeg mij af wat ze van plan waren. Veel tijd om daarover na te denken kreeg ik niet.

Met een handvol wasknijpers verscheen Punk in de lichtcirkel. Hij knielde naast het bed en begon de knijpers één voor één op mijn lichaam te bevestigen. Eerst plantte hij een paar op mijn testikels. Daarna klemde hij ze op mijn penis met de teruggeschoven voorhuid. Het deed pijn, maar ik probeerde dat niet te laten merken. Om mijzelf af te leiden dacht ik aan de toekomst in Europa. Punk bevestigde ook knijpers op mijn huid, navel en tepels. Het was bijna niet meer uit te houden, maar ik hield mij goed. Punk scheurde met één ruk zijn eigen broek kapot en ging wijdbeens op een stoel zitten waardoor een onderbroek met gele urinevlekken zichtbaar werd. Na enige tijd sprong hij overeind en ging weer op mijn borstkas zitten. Er kwam een ondragelijke stank uit zijn opengescheurde gulp alsof hij zich wekenlang niet had gewassen. De knijpers drongen dieper en dieper in mijn huid en veroorzaakten een felle pijn. Punk duwde mijn gezicht tegen zijn kruis en snauwde: “Likken.” Met walging voldeed ik aan zijn bevel en likte de vuile onderbroek. Terwijl Punk met één hand mijn hoofd op en neer bewoog, haalde hij met de andere hand zijn gigantische lul tevoorschijn. Ook de enorme zak puilde uit de gescheurde jeans. Ik kon mij niet voorstellen dat een mens zulke grote kloten kon hebben. Het leken wel tennisballen. Plotseling ging hij met zijn vuile reet op mijn gezicht zitten. “Likken” klonk het weer. “Nee, nee, nee” riep ik.“ Punk greep het leren zweepje en voor ik er op verdacht was had ik de eerste tik al te pakken. Er volgden nog een paar en bij iedere tik begon ik luider te schreeuwen. Toen Punk even stopte met slaan schreeuwde hij: “Wil je nu mijn reet likken?” waarop ik bijna huilend antwoordde: “Ja, ja, ja.” Wéér duwde hij zijn stinkende reet tegen mijn gezicht.

De drie toeschouwers applaudisseerden waardoor Punk nog meer werd opgehitst. “Toegift” riep................




LOGIN om de rest van het verhaal te lezen...........

LOGIN

Deze foto's komen uit de fotoserie free-Hot_Real_Cruising_toilets_Facial - klik op de foto's voor meer geile foto's uit deze serie!