5. Acceptatie.

Marnix kon het niet nalaten van tijd tot tijd zijn ouders stiekem gade te slaan. Hij zag wel dat ze het niet erg vonden in de homobar. Nu zijn kappers van nature makkelijke praters, dus aan conversatie geen gebrek. En Niels hadden ze in hun hart gesloten. Marjon, de moeder van Marnix, had hem al toegefluisterd dat ze Niels een beste knul vond. Wat Marnix nog het meest trof, was dat zijn vader zo te zien het niet al te moeilijk had. Hij kende natuurlijk vanuit zijn vak best veel homo's en had daar altijd een goed contact mee, maar toch. Ook Mars keek naar zijn zoon en merkte dat hij het na de eerste onwennigheid nu makkelijker vond te kijken naar Marnix en Niels die zo innig samen dansten. Eigenlijk had hij ook wel zin in een dansje. Hij trok Marjon naar zich toe en fluisterde in haar oor: "Zullen wij ons ook op de dansvloer wagen?" Marjon knikte, lachte en trok hem mee tussen de anderen bargasten. "Zo jongelui, ook een dansje wagen?" Marnix en Niels keken hen plagend aan. "Ja, lach maar, maar je zult nog versteld staan. " Terwijl pa en ma weg 'walsten', trok Niels Marnix mee naar achteren. Hij wilde zo graag even alleen zijn met zijn vriendje. Hand in hand liepen zij tot in het uiterste hoekje, waar zij zich in de schaduw terug trokken. Niels pakte het hoofd van Marnix tussen zijn handen en keek hem diep in de ogen. "Wat ben ik blij met je, weet je dat?' Hij kuste Marnix voorzichtig op zijn mond. Marnix werd er helemaal warm van, legden zijn armen om Niels heen en trok hem tegen zich aan. Niels wilde een stapje verder gaan en probeerde zijn hand in de boxer van Marnix te laten glijden. Maar deze pakte zijn pols beet en zei zachtjes lachend: "Ho kereltje, laten we niets overhaasten. Bovendien zijn mijn ouders er, dus kan ik het niet maken om zomaar een tijdje te verdwijnen. " "Je hebt gelijk lieverd, laten we teruggaan. " En zo stapten de beide jongens wat later de dansvloer weer op. "Ik voel me weer helemaal jong, " zie Marjon tegen Mars. "Heerlijk hè. Alleen jammer dat onze zoon eerst uit de kast moest komen om ons weer de dansvloer op te krijgen. " "Kijk hoe gelukkig hij is en wat een aardige vriend hij nu heeft. " Marjon keek vertederd naar hem. En Marnix, die toevallig ook juist naar zijn moeder keek, gaf haar een veelbetekenende knipoog. Het was laat voor men er erg in had. Op aandrang van pa besloten ze dat het mooi genoeg was geweest.

Hoewel hij de volgende morgen al vroeg uit de veren was, bleek Marcus hem toch al voor te zijn geweest. Bij de herinnering aan gisterenavond begon Marnix te stralen als een opkomend zonnetje. Het was nog behoorlijk laat geworden want pas rond de klok van twee uur waren ze met hun drieën opgestapt, uitgewuifd door Niels. Marnix had wel met Niels willen meerijden maar die had bardienst en moest mee opruimen. Bovendien vonden pa en ma, dat het eigenlijk veel te laat werd. Marnix had zijn fiets achter in de auto gelegd en was met Mars en Marjon meegereden. Met een vrolijk "Goedemorgen" meldde hij zich aan het ontbijt.

Het was een paar dagen later dat hij zich verslapen had en hij haastig zijn ochtend ritueel afwerkte. Hij had nauwelijks tijd voor een snel ontbijt want hij zag dat het nu de hoogste tijd werd om naar de zaak te fietsen. Hij had pa gisteren beloofd uiterlijk half elf aanwezig te zijn. Voor tussen de middag had hij wat boterhammen gemaakt en zo vertrok hij vrolijk fluitend met de fiets naar de kapsalon. Echter bij de eerste bocht was het raak. Wie stond hem daar op te wachten: Niels.

"Ik dacht dat je nooit zou komen. " Marnix zijn hart maakte een sprongetje. Hij stond meteen op zijn rem en deed dat zo wild dat hij bijna zijn evenwicht verloor. "Hé Niels, wat lief om mij op te wachten. " "Ja hè, ik heb je zo gemist sinds die avond in de bar, " overdreef Niels lachend. "Daar zullen we het dan maar op houden. " "Hoe vond jij het die avond?" "Het was heerlijk zo met jou en pa en ma. " Wat vonden zij ervan?" Ze gaan zeker nog eens een keertje mee. " Zonder op de tijd te letten gingen zij helemaal op in hun gesprek tot Marnix ineens uitriep: "Oei, ik had om half elf op de zaak moeten zijn en nu is het al bijna kwart voor elf. " En met een "doeg" en een handkus schoot hij ervan door, om zijn verloren tijd in te halen.

Toen hij de kapsalon binnen stapte, was de eerste die hij zag: Marcus. Die draaide weer zijn hoofd weg zonder iets te zeggen. Zelfs een knikje kon er niet af. Marnix voelde zijn maag samentrekken. Hij moest met Marcus praten en wel zo snel mogelijk. Ook pa keek een beetje boos omdat hij zich niet aan de afspraak had gehouden. Zijn goede humeur was verdwenen als sneeuw voor de zon. Hij liep door naar achteren om zijn jas weg te hangen en zijn spullen te pakken. Twee vrouwelijke collega's die met elkaar stonden te praten en niet in de gaten hadden dat Marnix binnen was gekomen stonden het laatste nieuws uit te wisselen. "Goh, weet je wat ik vanmorgen hoorde?" "Nee, vertel!" "Ik ving op dat Marnix homo is. Had ik nooit van hem gedacht. Ik vind het zo'n vrouwenversierder. Jammer, ik had wel een beschuitje met hem willen eten. " "Jij wel. Geef mij zijn tweelingbroer maar, Marcus, wat een lekkertje. Wacht eens zou die ook homo zijn. Uiteindelijk zijn het tweelingbroers, die in veel op elkaar lijken. " Marnix bedacht dat hij niet langer in het halletje kon blijven staan, kuchte eens nadrukkelijk en stapte de garderoberuimte binnen. "Morgen dames" en alsof hij niets gehoord had, liep hij door naar zijn eigen garderobekast. Nadat hij zijn kapperstenue had aangetrokken, een smetteloos wit katoenen pak, maande hij de meiden tot spoed en keerde terug naar de salon.

Pa, die hem al op stond te wachten, sprak even kort met hem door, aan de hand van het afsprakenboek, wie hij voor zijn rekening kon nemen. En zo stond hij wat later zijn eerste klant van die dag te knippen, een jongeman die hier pas in de buurt was komen wonen. In het gesprek bleek al gauw dat de knul verkering had en hoopte dat hij snel zou kunnen trouwen met zijn meisje. Ze kenden elkaar nu ongeveer vijf jaar en hij meende dat het lang genoeg was om aan trouwen te denken.

Marnix droomde weg en vroeg zich af of hij over vijf jaar ook zou willen trouwen met Niels. Bij de gedachte alleen al schoot hij hardop in de lach, zodat klanten en collega's hem verwonderd aan keken. De knul die hij aan het knippen was keek nog het meest verbaasd. "Zo, nog even de nekharen weghalen. Marnix borstelde de haren van de knipmantel, trok hem voorzichtig naar rechts en haalde hem weg bij de klant. Tot slot liet hij de jongeman via de spiegel de achterkant van het kapsel zien. Hij liep achter Marnix aan naar de kassa en pinde het verschuldigde bedrag. Nadat Marnix hem zijn jas aangegeven had, zei hij hem gedag en nodigde hij zijn volgende klant uit om in de stoel te komen zitten.

Het liep tegen vieren toen Marcus de trap op liep naar het kantoor. Zachtjes liep Marnix naar boven om te voorkomen dat Marcus hem hoorde aankomen en hij weer zou vertrekken. Hij had het bij het juiste eind want toen hij de deur open deed stond Marcus al weer klaar om naar beneden te gaan. Marnix versperde hem echter de weg naar beneden en dwong Marcus rechtsomkeer te maken en aan de tafel te gaan zitten. "Nu wordt er eerst gepraat en ook uitgepraat wat er aan de hand is. " "En als ik daar nu eens helemaal geen zin in heb?" vroeg Marcus. "Dan heb je pech en maak je maar zin. Je kunt me niet langer blijven negeren en niets tegen me zeggen zonder mij te vertellen waarom jij je zo gedraagt. Ik heb je proberen uit te leggen waarom ik niets tegen je gezegd heb. En dat feit ligt er nu eenmaal en is volgens mij geen reden om mij te blijven ontlopen. " "Maar dat is juist het ergste, lul, dat je dat niet snapt. Wij vertellen elkaar altijd alles en ook nog eens als eerste. We zijn meer dan zomaar broers, we zijn een tweeling. Jij hebt die ongeschreven wet overtreden. Daar ben ik zo boos om. Jij hebt mij niets verteld, mij niet in vertrouwen genomen. Niet dat je homo bent. Niet dat je hebt geworsteld met je gevoelens. Niets van je

twijfels naar anderen. Je hebt me gezien als ieder ander maar niet als je tweelingbroer. Dat doet pijn. Ik vraag me alsmaar af waarom jij mij niet in vertrouwen hebt genomen. Waar ben je zo bang voor? Dat ik je niet meer zou willen zien? Niet meer van je zou houden, je niet accepteren als tweelingbroer? Bang zou zijn dat ik ook zo ben?" Hier stokte Marcus. Hij keek Marnix schuldbewust aan en aarzelde om verder te spreken. Dan vervolgde hij zijn verhaal: "Ja Marnix, ik was bang dat ik ook zo zou zijn. Waarom? Omdat we een tweeling zijn en in zoveel opzichten hetzelfde. Ik begon te twijfelen. Ook ik heb natuurlijk wel eens geintjes met vriendjes uitgehaald. Gekeken wie de grootste had, wie het verst kon plassen. Ja ook samen afgetrokken. Dat onschuldige spel kwam me nu voor als mogelijke aanleg voor homo zijn. Zou ik dan ook zo zijn net als jij. Het ergste was dat ik daar niet met je over kon praten. Jij had me buiten gesloten. In mijn onzekerheid sloeg mijn twijfel om in boosheid in woede. Ik wilde voorlopig niets meer van je weten. Ik had al plannen om het huis uit te gaan. Ik zou mijn eigen toekomst wel uitstippelen en daar was geen plaats voor jou. " Marcus stopte om op adem te komen. Hij had alles wat hem dwars zat er in een keer uitgegooid. Marnix zat totaal van slag tegenover hem. Hij had zich niet gerealiseerd dat zijn coming out bij Marcus zoveel teweeg had gebracht. Hij vocht tegen zijn tranen maar wilde nu sterk zijn. Als hij en Marcus er nu niet samen uit zouden komen dan zag de toekomst er donker uit. Het bleef enige tijd stil en allebei zaten ze met hun eigen gedachten. Dan vroeg Marnix heel voorzichtig: "Denk je er nu nog steeds zo over of hebben de afgelopen dagen je op andere gedachten gebracht?" Er werd op de deur geklopt en pa stapte binnen: "Sorry jongens, ik begrijp dat ik stoor op een belangrijk moment maar er zitten klanten te wachten. " De tweeling stond meteen op. "We komen er aan!" "Ik fiets vanavond met je mee naar huis, dan kunnen we ons gesprek voortzetten. " Opgelucht keek Marnix naar zijn................




LOGIN om de rest van het verhaal te lezen...........

LOGIN

Deze foto's komen uit de fotoserie Young_With_Older13 - klik op de foto's voor meer geile foto's uit deze serie!