De laatste week van de schoolvakantie ging ontzettend snel,te snel naar de mening van de jongens voorbij. Bijna voortdurend waren ze bijelkaar geweest en op hun respectievelijke slaapkamers hadden ze heel veel vanelkaar leren kennen. Maar ook natuurlijk daarnaast. Lianne en Jan hadden Sanderleren kennen als een vrolijke knaap die altijd wel in bleek voor een geintjeterwijl de familie Schilstra Jaap juist waardeerde als iemand die hun drukkezoon wat in toom kon houden. Gelukkig bleven de jongens in elk geval hun zelf envulden ze elkaar daar waar nodig was aan.
Toen het tijd werd om aan hunstudie te beginnen, besloten ze om zoveel mogelijk met elkaar te reizen. Elkeochtend treinden ze samen naar Groningen en ook 's avonds probeerden ze hunreistijd te combineren. Zo werd de rit in elk geval nog gezellig ook. In deweekenden verdeelden ze hun tijd zo goed mogelijk tussen de ouderparen. Jaap wasvanaf het allereerste begin blij met zijn keuze voor geschiedenis. Hij had eenpaar 'idioot wijze' leraren volgens eigen zeggen. En daarmee bedoelde hij eenstelletje wandelende encyclopedieën die allerlei historische feitjes zo uit hunmouw schudden. Sander had met economie de eerste tijd wat moeite. Het was eenbeetje saai en heel veel dingen waar ze mee begonnen, die wist hij al. Maarnaarmate de weken verstreken werd het ook voor hem interessanter.

Dezomer bleef lang in het land hangen. Af en toe was het eens een dag slecht weermaar regelmatig liet de zon zich zien en liepen de temperaturen toch behoorlijkop. De eerste week van oktober echter moesten de kachels in huis weer aan enkonden de winterjassen van zolder gehaald worden. De herfstvakantie diehalverwege de maand viel beloofde ook niet veel goeds: regen en nog eens regen.Maar in elk geval tijd genoeg voor de jongens om goed uit te rusten en veel tijdbij elkaar door te brengen. Hun vrije tijd begon meteen al goed toen David aanhet begin van die vakantie een feest gaf. Een feest ter ere van zijn verjaardag.Sander en Jaap gingen daar natuurlijk samen heen want voor geen van hun vriendenwas het meer een geheim dat ze samen iets hadden. Iedereen had dat als ietsvolkomen normaals beschouwd. David had zelfs iets gezegd in de trant van 'datwerd tijd jongens'. Het was alsof hun vrienden eerder wisten dat ze beiden voorelkaar bestemd waren dan zij zelf.

Een van Sanders 'vervelende'eigenschappen was zijn ijdelheid. Terwijl Jaap al zeker een half uur langgedoucht en aangekleed was, kwam hij maar niet in de kleren. 'Wat moet ikaantrekken', 'ik heb ook nooit iets leuks', 'help me dan toch met kiezen Jaap'bleef hij maar zeuren en Jaap was echt niet van plan ook maar een woord tezeggen wetende dat het toch niet goed zou zijn. En zodoende kwam het dus dat zijals laatsten bij David aankwamen.

"Gut, jullie zijn laat zeg!" begonDavid. Jaap schudde Davids hand en liep zonder iets te zeggen door, niet vanplan om er nog een woord aan vuil te maken. Sander probeerde zich er met eensmoesje uit te redden maar David geloofde hem maar half en terwijl Sanderpraatte, begon hij te glimlachen. "Ja, ja,!" luidde zijn reactie. "Hebben jullieliggen vrijen of kon je geen kleren vinden?" reageerde hij toen Sanderuitgepraat was. Van verbazing viel Sanders mond open. David sloeg hem op deschouders. "Kom binnen man. En geniet van alles wat je hier kunt krijgen." Metde arm om Sanders schouder leidde hij hem het huis in. "Kijk eens wie hiereindelijk is," zei hij tegen de verzamelde menigte.

"SANDER!" riep demeute. Jaap stond ergens bij de bar en lachte in zijn vuistje.

"En hoeis het met de verkering? Heeft je vriendje een lekker gaatje? Kan hij er zelfook wat van? Anders kom je maar weer eens bij mij langs hoor als je tekortkomt!" Jaap draaide zich om en keek recht in het gezicht van Job. Awwww, dieeikel was er dus ook weer. Waarom nodigde iedereen hem toch uit???

"Allemaal dingen die je helemaal niets aan gaan Hensbroek en ik benzeker niet van plan mijn hart bij jou te luchten. En wat ik bij jou ook gehadmag hebben … ik weet het niet … en ik wil het ook niet weten Job. Laat me metrust!" Demonstratief draaide hij zich van hem af.

"Maar laat ik jezeggen dat ik enorm van ons samenzijn heb genoten," zei Job terwijl hij om Jaapheen draaide. "Ik …" Verder kwam hij niet. Jaap had met zijn vuist de boord vanzijn overhemd beet gepakt en de vuist zodanig aangedrukt dat Hensbroek geenwoord meer kon uitbrengen. Jaap duwde de jongeman tegen de muur en begonzachtjes in zijn oor te fluisteren.

"Hensbroek hou je kop! Ik ben nietvan plan een leuke avond door jou te laten verderven smerig stuk onderkruipseldat je bent. Als je van mij genoten hebt, prijs jezelf dan gelukkig want het isiets dat je nooit meer … hoor je me … nooit meer zult meemaken." Jaap liet hemlos en de jongen gleed via de muur af naar de grond. Jaap liep weg alsof erniets gebeurd was.

Verdomme, vloekte Job in zichzelf. Hoe goed hijdingen destijds ook geregeld had, het was volslagen mislukt. Hij stond op endeed de boord van zijn overhemd weer goed. Jammer, Jaap was zo'n verschrikkelijklekker ding en al jaren lang had hij geprobeerd hem te veroveren maar … nietgetreurd er liepen nog wel andere leuke en lekkere jongens rond. Spiedend liethij zijn ogen over de aanwezigen gaan. Leuke meisjes ook wel trouwens maarvanavond, vanavond had hij meer zin in een jongen. Ineens bevroor zijn blik. Ja!Die! Die zag er leuk uit. Leuk, jong en lekker, lachte hij in zichzelf. Vanafstand bleef hij toekijken en kreeg een stijve in zijn broek. Dat jochie zouhij vanavond en vannacht de zijne maken. Reken maar van yes!

Sander hadhet ondanks het slechte begin van de avond reuze naar zijn zin. Een goed feestmet leuke vrienden, kennissen en goede muziek. Regelmatig stond hij ergens metiemand te praten en moest hij weer vertellen hoe hij en Jaap nou precies, nazoveel jaren, bij elkaar waren gekomen. Hij werd niet moe het steeds weeropnieuw te moeten vertellen. Daarvoor hield hij teveel van Jaap. Na een paarglazen bier moest hij naar het toilet en verontschuldigde hij zich bij zijngesprekspartner. Opgelucht vanwege zijn lege blaas, kwam hij een paar minutenlater weer terug toen hij Job Hensbroek met twee glazen in de hand naar de tafelmet flessen en pakken fris en de tap zag lopen.

Ineens was er dat hele kleinestemmetje dat hem waarschuwde 'pas op, hou je ogen goed open'. Sander schrok vandie ingeving maar hield zijn ogen toch strak gericht op Hensbroek die de tafelinmiddels genaderd was. Sander liep wat dichterbij en zag wat er gebeurde. Zijnogen werden groot als schoteltjes maar zijn reactie was snel. Met twee stappenwas hij bij hem.

"Zeg wat heb jij in dat glas gedaan?" En meteen pakteSander het glas weg voordat Job de cola uit de fles die hij in zijn hand had,kon opschenken.

"Helemaal niets joh, wat bezielt je ineens?"

"Ikvraag je wat Job! Wat is dat poeder hier op de bodem van dit glas dat ik jouerin heb zien doen?"

"Je bent niet wijs man! Je ziet spoken!" Dewoordenwisseling deed de gesprekken verstommen en iedereen keek in de richtingvan Sander en Job. David kwam als gastheer naar voren.

"Wat is er aan dehand, jongens?"

"Hier neem dit glas over en kijk wat er op de bodemligt," vroeg, nee eiste Sander.

"Shit! Wat is dit voor flauwekul Job?"wilde David weten.

"Niets man gewoon helemaal niets!"

"Zeik nietHensbroek! Wat heb je in dit glas gegooid?" David drong aan en kwam vlak voor debeschuldigde staan. "En voor wie was dat glas bestemd?" Job kneep zijn lippen opelkaar en was niet van plan iets te zeggen.

"Hij haalde drinken voor mijop," verbrak Eric de stilte. Toen ging David door het lint. De uitspraak vanzijn kleine broertje dat Hensbroek iets voor hem had opgehaald en het poeder inhet glas maakten hem furieus. Zijn vuisten begonnen op Job in te beuken en metde allergrootste moeite slaagde een aantal anderen erin Job te ontzetten.

"Spreek de waarheid Hensbroek," ging Sander verder, "anders zeg ik datze David weer los kunnen laten wat mij betreft."

"Oké. Het is nietsanders dan een grapje. De jongen zou er alleen

maar wat vrolijker en losser vangeworden zijn. Meer niet."

"Los genoeg om hem mee naar bed te nemen?"Klonk ineens een stem van achter uit de kamer. De menigte week uiteen en Jaapkwam, met een rood hoofd, naar voren gezet. Hij had zijn handen tot vuistengebald. Zijn blik was strak op Job gericht.

"Ja, net zoals met jou toenJaap! Vertel ze hoe lekker het was!" Jaap beukte in en voor de tweede keer dieavond ging Job tegen de grond. Nu waren het anderen die Jaap in bedwang hielden.De spanning was te snijden. Twee jongens die Hensbroek maar wat graag te lijfwilden. De een om de eerbaarheid van zijn broertje te wreken en de ander om zijneigen gram te halen. "Vertel het ze Jaap!" daagde Job hem uit.
De aanvalkwam echter vanuit een andere hoek. Ineens klemde Sander zijn vuist aan Jobsoverhemd, zoals Jaap eerder die avond had gedaan. Hij kneep zijn luchtpijp dichten duwde hem tegen de wand.

"Nee!" siste hij in Jobs oor. "Vertel jijmaar wat jij die avond met Jaap hebt uitgespookt! Laat het ons maar horen!" Metzijn vuist dicht onder Jobs kin keek hij hem strak aan. "Vertel op Hensbroek nuje de kans hebt!"

"Oké, oké ik zal praten maar laat me eerst los, wilje?"

"Geen denken aan! Ik zal je lucht genoeg geven om te praten. Daarmoet je het mee doen." Job keek angstig om zich heen en zag al die boze blikkendie op hem gevestigd waren. Als hij nu de waarheid vertelde, zou er een kleinekans zijn dat hij wat aan sympathie kon terugwinnen maar … anderzijds had hijhet waarschijnlijk toch al voorgoed verpest nu. Toch ging hij dit keer voor dewaarheid.

"Ik heb helemaal niets gedaan met Jaap. Ik had plannen genoeg.Ik had in zijn bier wat van dat poeder gedaan." Uit zijn broekzak haalde hij eenpaar papiertjes tevoorschijn en liet ze op de grond vallen. Iemand bukte zich enpakte ze op. "Hij ging voor mij weg bij het feest van Sander en wachtte me eeneindje verder op. Samen fietsten we naar................




LOGIN om de rest van het verhaal te lezen...........

LOGIN

Deze foto's komen uit de fotoserie Young_With_Older7 - klik op de foto's voor meer geile foto's uit deze serie!