De volgende morgen werd ik wakker met Marcel nog slapend achter me. Hij had zijn arm om mijn middel heen geslagen en lag dicht tegen mij aan. Ik voelde zijn ochtenderectie tegen mijn billen en daar werd ik ook wel opgewonden van. Eigenlijk wilde ik er wel aanzitten maar ik vond dat ik dat niet kon maken tegenover Marcel. Hij moest de eerste stap zetten. Ik draaide me langzaam om waardoor Marcel wakker werd en me met een glimlach aankeek. Ik kuste hem en vroeg “Lekker geslapen schat”? Hij lachte en antwoordde “Ja, en ik heb heerlijk gedroomd”. “Ja, dat voelde ik wel vanmorgen” zei ik. Hij keek me verbaasd aan maar ik tilde de slaapzak op en wees naar zijn boxer waar zijn paal nog rechtop in stond. “Die drukte behoorlijk tegen mijn billen toen ik wakker werd” zei ik. Marcel keek er na en moest er wel om lachen. Hij pakte me beet en drukte zijn lippen op die van mij. “Ik ben zo blij en gelukkig dat ik je zo lekker vast kan pakken en kan zoenen. Dit heb ik al tijden willen doen en nu heb ik spijt dat ik het nooit eerder heb gedaan. Ik hou van je Carlo en wil je nooit meer kwijt”. Ik drukte een vinger op zijn mond, pakte zijn hoofd beet en kuste hem zacht op zijn mond. Hij opende zijn lippen en onze tongen vonden elkaar, eerst voorzichtig maar daarna steeds intenser en heftiger. Mijn handen gleden over zijn fantastisch mooie en atletische bovenlichaam. Eerst over zijn schouders, daarna over zijn borst en via zijn buik naar de rand van de boxer. Toen ik daar aankwam hield Marcel plotseling op met zoenen en zei “Liever nog niet verder gaan Carlo, ik hoop dat je het niet vervelend vind”. Ik stopte en antwoordde “Dat geeft helemaal niets schat. We gaan niets overhaasten. Geef zelf maar aan wanneer jij vind dat het juiste moment daar is”. Hij glimlacht naar me en streek door mijn haar “Wat ben jij toch een lieverd, wat ben ik toch een idioot geweest dat ik dat niet eerder heb gezien”. Ik gaf hem nog een laatste zoen en zei “Zullen we maar opstaan en gaan ontbijten, anders is de hele ochtend al weer voorbij”. Marcel knikte en stond op, ik keek naar hem en dacht “wat is het toch een ontzettend mooie jongen, ik denk dat hij niet eens doorheeft dat iedereen altijd naar hem kijkt wanneer hij ergens voorbij loopt. Maar hij is nu eindelijk voor mij”.
Na het ontbijt gingen we naar de douchelokalen om even te douchen, tanden te poetsen en ons verder te fatsoeneren. Marcel was als eerste klaar en zei dat hij vast naar de tent gong om koffie te zetten. Ik riep dat ik er zo aan kwam. Net toen ik naar de ten wilde lopen kwam ik Jan tegen die net de doucheruimte binnen kwam lopen. Hij keek me even heel schuldig aan, zei even goedendag en ging direct een douchecabine in. Ik moest er wel even om lachen en overwoog nog even om op hem te wachten maar besloot toch maar om naar de tent te gaan. Marcel had de koffie al klaar en zat in een boek te lezen. Toen ik naast hem ging zitten keek hij op, schonk koffie in en vroeg waar ik zin in had om te doen deze dag. Ik wilde vandaag rustig aan doen en zei dat ik gewoon hier wilde blijven, misschien even naar het strand, verder niets. En vanavond wilde ik in het dorp uit eten om te vieren dat we eindelijk samen waren. Marcel vond het een goed plan. Hij zei wel dat hij niet de hele vakantie bij de tent wilde blijven zitten maar ook de mooie kunststeden hier in de omgeving wilde bekijken. Hij stelde voor om in de loop van de week met de trein naar Pisa en Luca te gaan. Ik vond het allemaal prima. De ochtend ging verder heel relaxt voorbij. We besloten om toch ‘s middags naar het strand te gaan. We haalden onze badlakens van de lijn en pakten wat eten en drinken in een tas. We liepen zwijgend naar het strand en ik dacht “Waarom lopen we nu als twee vreemden naast elkaar. We hoeven ons toch niet schamen dat we van elkaar houden”. Ik bedacht me ook geen moment en ging dichter naast Marcel lopen en sloeg mij arm om zijn middel. Hij keek even verschrikt naar mij maar sloeg vervolgens zijn arm om mijn schouder. Zo liepen we zwijgend van deze nieuwe situatie genietend naar het strand. Door de gesprekken van gisteravond was het toch behoorlijk laat geworden waardoor we weinig hadden geslapen dus duurde het ook niet lang voordat we allebei lagen te dommelen in de zon. Ik werd wakker omdat ik een beetje dorst had, pakte wat drinken en keek naar Marcel. Ik zag dat hij een beetje rood begon te worden in de zon. Ik pakte de fles met zonnebrand en deed wat op zijn rug. Hij werd onmiddellijk wakker omdat het spul behoorlijk koud was. Hij keek mij aan en ik zei ik zal je even insmeren want je wordt een beetje rood. Ik wreef over zijn rug naar zijn schouders, voelde zijn harde spieren onder mijn handen en ging verder over zijn armen waar ik zijn grote biceps even extra insmeerde. Dit was wel de manier om van zijn lichaam te genieten. Ik merkte dat Marcel het ook wel lekker vond want hij kreunde zo nu en dan een beetje. Ik ging via zijn schouders naar beneden en belande bij de rand van zijn zwembroek. Ik durfde deze nog niet een eindje naar beneden te doen, bang voor zijn reactie. Dan maar verder met zijn benen, man wat waren die gespierd, wat voelde dat lekker. Ik deed ook de binnen kant van zijn dijen en raakte daarbij zo nu en doen per ongeluk expres zij ballen even aan. Toen ik klaar was zei ik “Even omdraaien joh, kan ik die mooie voorkant ook even betasten”. Marcel deed zijn ogen even open en zei “dat lijk me op dit moment niet zo’n goed idee Carlo want dan heb ik nog meer bekijks dan normaal”. Ik keek hem vragend aan en hij zei zachtjes met een glimlach “Mijn jongeheer vond de hele behandeling zeer aangenaam, dus ik blijf nog maar even zo liggen” Ik moest er wel om lachen en zei “Nou blijf maar even lekker liggen dan, maar ik ga even afkoelen in zee, zou jij ook moeten doen”. Het duurde niet lang voordat Marcel ook in het water kwam. “Gaat het weer een beetje” vroeg ik lachend. “Ja, lach me maar uit” zei Marcel “Wanneer het jou was overkomen was je ook niet zo over het strand gewandeld naar zee”. Ik liep naar hem toe en greep hem om zijn middel en probeerde hem op te tillen en onder water te duwen maar dat lukte niet. Hij was groter en sterker dan ik. We stoeiden een tijdje in het water waardoor we lekker aan elkaar konden zitten zonder dat anderen dit in de gaten hadden. Wanneer we samen kopje onder gingen kusten we elkaar. Na een tijdje besloten we om maar weer lekker in de zon te gaan liggen. We lagen net op onze badlakens toen Hans, onze buurjongen op de camping er aan kwam lopen en vroeg of hij bij ons mocht komen liggen. We lagen gezellig met zijn drieën te praten toen Hans ons plotseling vroeg of wij wat met elkaar hadden. We keken elkaar even aan en zeiden bijna tegelijk dat we sinds deze week verkering hadden. Het voelde goed dat zowel Marcel als ik dit zonder nadenken hadden gezegd. “Had ik al wel gedacht” zei Hans “Eigenlijk had ik gedacht dat jullie al een stel waren toen jullie hier op de camping aankwamen zo als jullie met elkaar omgingen”. Ik vertelde “We wilden alle twee al een hele tijd een relatie met elkaar maar we durfden er niet voor uit te komen. Hier op de camping durfden we na een flinke confrontatie het elkaar te vertellen. En jij dan, jij hebt vast allang een leuke vriendin”. Hans keek naar beneden en antwoordde niet direct. Na een tijdje zei hij “Ik heb nog nooit een vriendin gehad en ik zal er ook nooit een hoeven. Ik vind jongens ook veel leuker maar ik durf hier met niemand over te praten. Daarom ben ik ook blij dat jullie net zo zijn als ik want nu durf ik het voor het eerst om er over te praten”. “Mag ik je een advies geven” zei Marcel “zorg dat je iemand in je naaste omgeving of in je vriendenkring iemand krijgt waar je dit in vertrouwen aan kan vertellen. Ik heb het niet gedaan en heb daar nu spijt van. Carlo had wel iemand en kon altijd bij haar terecht wanneer hij even zijn ei kwijt moest. Ik ben er nu achter gekomen dat het heel belangrijk is om zo’n iemand te hebben”. Hans was even stil en vroeg toen “Hoe hebben jullie aan je ouders verteld dat je homo bent”? Ik antwoordde “Die weten nog van niets, wanneer we thuis komen wil ik het wel gaan vertellen maar dan moet het wel het goede moment daar voor zijn, ik ga er nu nog niet zelf over beginnen. Het is ook allemaal voor ons nieuw, ik wil eerst zelf aan wennen en van genieten voordat ik het vertel”. Marcel knikte instemmend en zei “Moet je eens luisteren, we gaan deze week naar Pisa en Luca met de trein, heb je zin om mee te gaan, kun je ongestoord met ons op stap en er over praten wanneer je dit wilt. Hoef je niet bang te zijn voor pottenkijkers en luistervinken”. Hans keek blij “Meen je dat, maar ik wil alleen mee wanneer jullie dit alle twee willen”. Ik keek hem aan en zei “Ik vind het ook prima, zullen we afspreken dat we morgen gaan”? “Ik zal het straks direct aan mijn ouders vragen” antwoordde Hans lachend. We lagen nog een tijdje op het strand totdat we het zin er afhadden en besloten om naar de camping terug te gaan. We liepen met zijn drieën door het bos terug. Bij de tent aangekomen vroeg Hans direct aan zijn moeder of hij mee mocht. Zijn moeder twijfelde wel en vroeg hoe oud we waren. Ik antwoordde dat we allebei 17 jaar waren. “Oh, dan zijn jullie net zo oud als Hans. In principe vind ik het goed maar ik moet het eerst met mijn man overleggen” zei zijn moeder. “Goed, dan ga ik me eerst even douchen” zei Hans. “Als je even wacht dan lopen we direct met je mee” zei Marcel. We pakten onze douchespullen en liepen met hem mee. “Denk je dat je mee mag” vroeg ik. “Mijn vader kennende wel, hij is meestal wat gemakkelijker in dit soort dingen dan mijn moeder” antwoordde Hans. Na het douchen liepen we terug naar de tent en zagen dat Hans zijn vader bij de tent zat. Hans vroeg of zijn moeder al met hem overlegd had en hij antwoordde dat hij het wel goed vond omdat Marcel en Carlo serieuze jongens leken te zijn, niet van die losbollen en wildebrassen. Hans was dolblij en vroeg hoe laat we moesten vertrekken. Wij wisten dat niet en met zijn drieën liepen we naar de receptie om de verrektijden van de treinen te bekijken. We moesten wel vroeg op staan om een beetje op tijd in Pisa aan te komen. De bus vanaf de camping gaf geen goede aansluiting op de trein. Marcel en ik besloten om vanavond dan maar niet uit eten te gaan want we wilden niet al te laat naar bed. Terug bij de tent bespraken we het met de ouders van Hans en zijn vader bood aan om ons naar het station te brengen en weer op te halen. Zijn moeder stond er op dat we dan ‘s avonds bij hen kwamen eten. We stemden alle drie met dit idee in. Marcel en ik haalden twee pizza’s op uit het restaurant op de camping en aten die bij de tent op. Na het eten gingen we nog even met Hans naar de bar waar we de anderen van een paar dagen geleden ook tegenkwamen. Het was erg gezellig maar rond half besloten we om

maar terug naar de tent te gaan. Bij de tent pakte ik mijn mobieltje en Marcel vroeg “Wie ga je bellen”? Ik antwoordde “Wanneer je het niet erg vind stuur ik Rosanne even een sms’je, even laten weten dat we wat hebben samen, goed?”. Marcel vond het prima en ik stuurde de tekst “heb sinds gisteren een vriend, liefs Carlo”. Het duurde nog geen minuut toen er al antwoord terug kwam “gaaf man, hoe heet ie”. Ik stuurde een berichtje terug “Marcel”. Vlak daarop ging mijn mobieltje en ik zag aan het nummer dat het Rosanne was. Ik nam op en zei “met Carlo”. Rosanne antwoordde “Hartstikke gaaf man, ik heb altijd al wel een beetje verwacht dat Marcel ook op jongens viel. Ben je gelukkig?” Ik kreeg niet eens de kans om antwoord te geven toen ze zei dat ze Marcel aan de telefoon wilde. Ik gaf mijn mobieltje aan Marcel en die hoefde alleen maar te luisteren en zo nu en dan ja of nee te zeggen, ze ratelde aan een stuk door zo als gewoonlijk. Marcel sloot het gesprek of met “dank je wel dat je hier geen problemen mee hebt en dat je zo achter ons staat”. Marcel moest lachen toen het gesprek afgelopen was “Wat een enorme kletsmajor is dat, je krijgt er geen woord tussen. Ik ben wel blij dat ze zo positief reageert”. We zaten nog even te praten en besloten naar bed te gaan. Het ging net zoals de vorige avond, samen in de slaapzak en heerlijk zoenen en elkaar betasten totdat het te hitsig werd. Toen besloot Marcel dat het tijd was om te gaan slapen. Ik stemde wat teleurgesteld toe maar liet het niet blijken.

De volgende morgen stonden we vroeg op het station om naar Pisa te gaan. De trein was netjes op tijd en we zochten met zijn drieën een zitplaats bij elkaar. De reis ging voorspoedig en we kwamen in Pisa aan voordat de enorme toeristenstroom op gang kwam. Eigenlijk viel het allemaal een beetje tegen, je moest je door een enorme rij aan souvenirskramen en verkopers, om gek van te worden. De toren, dom en baptisterium waren wel mooi maar verder was er weinig te beleven. We dronken een cappuccino op een terrasje en gingen verder naar het vlakbij gelegen Luca. Dit compleet ommuurde stadje was veel leuker en minder toeristisch dan Pisa. We slenterden door de steegjes en pleintjes, bekeken de dom en andere bezienswaardigheden totdat we het zo warm hadden dat we besloten om boven op de stadswallen in de schaduw van de oude kastanjebomen te gaan zitten. Hans had de hele dag nog niet over zijn homosexualiteit gesproken totdat we heerlijk in de schaduw zaten van een grote boom. We pakten wat eten en drinken dat we van Hans zijn ouders hadden meegekregen. Marcel deed even zijn shirt uit en hans vroeg “Hoe lang staan jullie wel niet in de sportschool om zulke fantastische lichamen te krijgen?” Marcel antwoordde dat we dit moesten doen als onderdeel van onze atletiektraining. We deden al mee met wedstrijden op redelijk hoog niveau en daar................




LOGIN om de rest van het verhaal te lezen...........