Het was net of we weer helemaal opnieuw begonnen met onze relatie. De breuk van iets meer dan vier maanden had voor veel stress en verdriet gezorgd maar het bleek dat onze liefde voor elkaar toch sterker was dan de oorzaak van de breuk. We hadden lange gesprekken gehad over hoe het nu verder moest. Marcel vond het nog steeds een probleem dat hij geen geld had en ik miljonair was en dat was niet zo maar te verhelpen. In eerste instantie had hij het voorstel van mijn vader om vast te leggen welke grote uitgaven ik had betaald voor ons tweeën van tafel geveegd. Nu hij er wat langer over had nagedacht wilde hij dit toch wel graag. Het gaf hem het gevoel dat hij niet als een profiteur op mijn zak teerde maar dat hij het mij na de opleiding in termijnen terug kon betalen. De breuk had ons laten beseffen dat we niet zonder elkaar konden en had ons nog dichter tot elkaar gebracht.
We waren nu alweer een tijdje samen en we kregen beide steeds meer het gevoel dat het tijd werd om het huis uit te gaan om samen iets nieuws op te kunnen bouwen. Ik had al enkele keren in de etalage gekeken bij verschillende makelaars of er misschien een geschikt huis voor ons te koop stond. Tot nu toe had ik nog niets leuks gezien, maar echt gezocht naar iets geschikts had ik ook nog niet. Ik wilde mij wel in laten schrijven bij een makelaarskantoor zodat deze gericht voor mij konden zoeken. Maar ik realiseerde mij ook wel dat dit een beslissing van ons samen moest zijn, niet van mij alleen. Ik was van plan om het voorstel vanavond aan Marcel voor te leggen nadat we gesport hadden. Op de weg terug van de atletiektraining reden we samen naar mijn huis. Toen we thuis boven op mijn bed zaten met een glas cola legde ik mijn plan aan hem voor. “Weet je Marcel, ik heb het zo langzamerhand wel gehad hier thuis. Mijn ouders doen nergens moeilijk over maar toch mis ik een stukje privacy. We moeten altijd rekening houden met de anderen hier in huis en hetzelfde geld ook bij jou thuis. Ik heb al een paar keer gekeken naar een leuk huisje en was van plan om me in te laten schrijven bij een makelaar. Hoe denk jij daar over? Ben jij zover dat je het aandurft om met mij te gaan samenwonen of blijven we nog een tijdje zo door gaan”. Marcel keek me aan en zei lachend “Ik dacht dat je het nooit zou vragen”. Ik gaf hem een por in zijn zij en het duurde niet lang of we lagen te stoeien op bed wat natuurlijk eindigde in een stevige vrijpartij. Toen we naderhand tegen elkaar aan lagen zei Marcel serieus “Ik wil dolgraag met je gaan samenwonen maar je weet dat ik geen geld heb. Hoe lossen we dit probleem op?”. “Ik dacht erover om het huis te kopen en op mijn naam te laten zetten zodat jij geen verdere kosten hieraan hebt maar ik weet dat jij dit niet wilt. Daarom zou je ter zijner tijd huur of iets dergelijks kunnen gaan betalen” opperde ik. “Dat lijkt mij een goed plan. Maar heb ik dan wel inspraak in wat voor huis je gaat kopen of moet ik maar gewoon jou keuze accepteren.” “Daar sla je de spijker op zijn kop. Natuurlijk heb jij geen zeggenschap hierover” antwoordde ik met een stalen gezicht. Marcel keek mij verrast aan en voordat hij kon reageren gaf ik hem een zoen en zei “Grapje, natuurlijk heb jij evenveel inbreng in het geheel als ik. Wij moeten er toch met zijn tweeën gaan wonen”. Hij sloeg een arm om mij heen en legde zijn hoofd op mijn schouder “ik zou niet weten wat ik zonder jou zou moeten. Ik hou zoveel van jou”. Ik streek door zijn haar en antwoordde bevestigend hierop.
We lieten ons de volgende dag inschrijven bij een makelaarskantoor en wanneer je geen zorgen hoeft te maken of je een huis wel of niet kunt betalen dan heb je keuze genoeg en een huis was dan ook al heel snel gekocht. We hadden besloten om een huis te kopen tot een maximum van ? 250.000,- zodat Marcel geen problemen zou krijgen met het betalen van de “huur”. Het was een leuk huisje geworden dat iets meer dan honderd jaar oud was. Het stond in de Kerklaan, net ten noorden van het Noorderplantsoen in Groningen. Het was een leuke rustige buurt, niet te ver van het centrum. Het huis zag er netjes uit en er hoefde niet veel aan te gebeuren. We waren het over van alles nog wat met elkaar eens tot dat we moesten gaan kiezen wat voor kleuren we gingen gebruiken in huis. Hierin stonden we lijnrecht tegen over elkaar. Ik hield meer van een rustige kleurstelling maar Marcel hield meer van contrasten met felle kleuren. Wat we ook probeerden, het lukte niet om tot overeenstemming te komen. Toen we het hier over kregen met Sven, de broer van Marcel, en zijn vriendin zei hij “de vrouw van een collega is binnenhuisarchitect, misschien kan zij jullie wel advies geven. Ik bel haar zo wel even”. De vriendin van Sven kwam daarop met een plan. “Weet je, jullie gaan alle twee afzonderlijk met haar praten, zij bekijkt vervolgens het huis en komt dan met een kleurenschema dat voor beide partijen bindend is. Akkoord?. “Dat vind ik wel een beetje gewaagd hoor” zei ik “dadelijk zit ik vast aan kleuren die ik helemaal niet mooi vind”. “Kom op Carlo” zei Marcel “niet zo’n schijterd zijn hoor. Ik vind het een spannend plan en zal me dan ook zonder tegenstribbelen bij het besluit neerleggen”. Ik wist niet zeker of ik dit wel moest doen maar stemde na lang overleg met Marcel met het plan in.
De uitkomst van de gesprekken en de bezichtiging resulteerde in een plan waar ik het helemaal mee eens kon zijn. Er werden hoofdzakelijk rustige kleuren gebruikt in verschillende grijstinten en wit met zo hier en daar een kleur die er uitsprong, geen grote vlakken maar vooral kleine details waar met de kleuren van Marcel de aandacht op werd gevestigd. Deze kleuren hadden we ook in de meubels die we hadden gekocht terug laten komen. Het was een redelijk strak interieur geworden met veel hout, aluminium en glas dat prachtig paste bij de kleuren. Het laatste wat nog moest gebeuren was de tuin, maar daar wilden we mee wachten tot volgende zomer wanneer we wisten welke planten er nu in stonden, het was nu bijna december en hadden geen idee hoe de tuin er uit zag. Nu het huis klaar was bleek dat al mijn twijfels ongegrond waren geweest. We besloten om een feest te geven voor familie en vrienden om ons nieuwe huis in te wijden.
Het was heerlijk weer zodat de gasten zowel binnen als buiten konden zitten (we hadden een partytent met terrashaard gehuurd want het was nog wel fris) en het werd ook snel een gezellige boel. Hans en Tim waren ook even langs gekomen en deden allebei heel opgewekt maar ik kon zien dat dit bij Tim niet van harte ging. Toen ik hem op een gegeven ogenblik even alleen zag staan liep ik naar hem toe met twee pilsjes in de hand. Ik gaf hem er een en vroeg of hij het niet naar zijn zin had. “Waarom vraag je dat? Je weet dat ik het hier altijd naar mijn zin heb” antwoordde hij een beetje verdedigend. “Ik bedoel het niet negatief hoor Tim maar ik vond je zo gemaakt vrolijk vanavond toen je binnen kwam en je stond nu zo alleen en afwezig voor je uit te staren. En nu ik er over nadenk is me dat de laatste tijd wel vaker opgevallen. Is er iets met je aan de hand”. “Er is niets met me aan de hand” antwoordde hij maar ik kon zien dat hem iets dwars zat. “Waarom vertel je niet wat er is Tim. Ik kan zien dat er wel iets is” Hij bleef stil voor zich uit kijken en ik merkte dat hij met zichzelf zat te worstelen, wel vertellen of niet vertellen. Uiteindelijk besloot hij toch te vertellen wat hem dwars zat. “Ik weet niet hoe ik dit moet vertellen maar ik sta in dubio of ik nog met Hans verder moet gaan of het uit moet maken.” “Hoezo uitmaken, hou je niet meer van hem”. “Weet ik niet. Het ene moment wel en het andere moment kan ik hem wel schieten. Ik heb zo langzamerhand het idee dat ik voor hem alleen maar een neukmaatje ben en dan het liefst ook nog drie keer per dag. In het begin vond ik het wel lekker zoveel sex met de jongen waar je verliefd op bent. Maar op een gegeven moment vond ik het teveel van het goede maar Hans wil daar niets van weten, hij wil het liefst zo vaak mogelijk.

Wanneer ik zeg dat ik niet wil krijgen we altijd ruzie en ik vraag me af of hij wel van mij houdt of dat ik alleen iemand ben waar hij zijn kwakje kan afleveren”. Ik moest even lachen om de manier waarop hij het bracht. Hij keek me aan en ik zei “je zegt het wel op een hele plastische manier hoor, maar ga verder”. “Het is zelfs zo erg dat wanneer ik bijvoorbeeld onder de douche sta en er onder vandaan kom hij alweer klaar staat om me te bespringen. Ik durf niet meer naakt door huis te lopen omdat het altijd op sex uitdraait. Gewoon lekker bij elkaar zitten met een arm om elkaar heen, lekker niks doen en genieten van elkaar kan bij hem niet. En ik verdenk hem de laatste tijd ervan dat hij zijn heil buitenshuis zoekt zodra ik nee zeg. Misschien is dat ook mijn eigen schuld wel omdat ik hem al die jaren zijn zin heb gegeven”. “Dat kan wel zijn maar dat is geen reden om vreemd te gaan. Marcel en ik hadden ook elke keer wanneer we elkaar zagen wel sex, soms ook wel meerdere keren op een dag maar dat gebeurde en gebeurt nog steeds wanneer we er beide zin in hebben. We hebben elkaar nog nooit ergens toe gedwongen en dat zou ik ook nooit willen. Ik wil ook wel eens terwijl Marcel niet wil en dat heb ik te respecteren en dat geldt ook andersom. Het is absoluut geen reden om dan vreemd te gaan. Wanneer ik zou merken dat Marcel zo iets zou doen dan kreeg hij van mij één keer de keus óf je stopt ermee óf je kunt je spullen pakken. En het zal heel lang duren voordat ik hem weer zou vertrouwen.’ zei ik. “Ik ben blij dat jij er net zo over denkt. Ik denk dat ik hem vanavond thuis tegen hem zeg dat ik geen sex wil en dat hij dat maar moet respecteren. Afhankelijk van hoe hij reageert of van wat hij gaat doen neem ik dan mijn beslissing”. Ik sloeg even een arm om hem heen en wenste hem succes en vroeg wel of hij ons op de hoogte wilde houden en dat wat er ook ging gebeuren hij hier altijd welkom zou zijn.
Toen Marcel en ik ‘s avonds de troep aan het opruimen waren vroeg hij “wat was er nu met Tim aan de hand. Hij was zo stil en toen ik jullie zo ernstig in gesprek zag ben ik me maar met de andere gasten gaan bemoeien”. Ik vertelde waar Tim mee zat en de reactie van Marcel was net als die van mij zelf. “Ik ben blij dat jij er net zo over denkt Marcel”. Marcel en ik zaten de volgende morgen net buiten een kopje koffie te drinken toen de telefoon ging. Marcel nam op en kreeg Tim

aan de lijn. Hij had het gisteren uitgemaakt met Hans. Hans kon geen begrip op brengen voor het feit dat Tim geen zin in sex had. Hans had hem vervolgens een egoïst gevonden die nooit oog had voor de behoeften van een ander. Toen was de bom gebarsten en Tim had precies verteld hoe hij over de situatie dacht en hem verteld dat hij een ander kon gaan zoeken die wel gewillig genoeg was. Hans was weggelopen en Tim was hem gevolgd. Hij ging rechtstreeks naar een obscure homoclub waar hij te zien aan de ontvangst geen onbekende was. De club stond bekend om de wilde sexfeesten waar aan veilig vrijen niet gedaan werd. Tim vertelde dat hij blij was met zijn beslissing om hem de bons te geven en dat hij maandag direct naar de huisarts ging om een via hem een HIV-test te laten doen omdat ook zij altijd onbeschermde sex hadden gehad. We wensten hem heel veel geluk en hoopten dat het mee zou vallen. Marcel keek mij aan en zei “Waag het niet om mij ooit zo iets te flikken want dan ben je met mij nog niet klaar”. Ik liep naar hem toe en ging op zijn schoot zitten, kuste hem en zei “Ik zou het nooit in mijn hoofd halen om zoiets te doen”. “Wat is dit eigenlijk heerlijk” zei Marcel. “Wat bedoel je” vroeg ik. “Gewoon in je eigen huis doen waar je zin in hebt. Jij kruipt bij mij op de schoot zonder dat je moet nadenken of een van de andere familieleden in de buurt is die het kan zien. We kunnen nu doen wat we willen en wanneer we dat willen”. Ik beaamde dit met een heerlijk tongzoen, buiten in de tuin wat we eigenlijk nooit eerder hadden kunnen doen.
Alles ging op rolletjes de tijd daarna, we studeerden alle twee af en hadden ook snel een leuke baan. Ik kreeg een baan op de afdeling financiën van het UMCG en Marcel kreeg een baan als leraar geschiedenis op een middelbare school in Groningen. Omdat we beide in de stad een baan hadden gevonden konden we in ons huisje blijven wonen. Met Hans was het contact verwatert, we zagen hem bijna nooit meer en daar hadden we ook geen behoefte meer aan. Wij konden ons niet vinden in zijn levensstijl van veel sex en het liefst met zoveel mannen tegelijk. Het verbaasde ons ook niet dat Tim had gehoord dat Hans ondertussen besmet was met HIV. Tim was net op tijd bij hem weggegaan en was gelukkig niet besmet geraakt. Het contact met Tim was beter dan ooit.

Naast onze baan probeerden we ook zoveel mogelijk van het leven te genieten wat inhield dat we vaak uit eten gingen met vrienden, naar het theater en de bioscoop gingen maar vooral veel reisden. De reizen eindigden altijd in Italië waar we dan een familiebezoekje brachten bij mijn vader. Mijn twee................




LOGIN om de rest van het verhaal te lezen...........

LOGIN

Bescherm jezelf en andere ALTIJD tegen SOA's en HIV. Gebruik een goedgekeurd condoom en voldoende glijmiddel! VRIJ VEILIG, dan kun je er nog lang van genieten.

Deze foto's komen uit de fotoserie Young_With_Older15 - klik op de foto's voor meer geile foto's uit deze serie!